Bornozumu giydirip yatağıma zütürdü,
"Baba, baba çok özür dilerim annem, annem nerede ? Bi şey olmadı dimi ona "
"Oğlum, dumandan zehirlenmiş, o kadar kısa sürede nasıl zehirlendiğini bilmiyorum ama iyileşicek, sana bakmaya geldim, yine gidicem şimdi neden terledin sen bakıyım anlat ?"
Anlatamadım, anlatmak istemedim
" Anneme bi şey olucak diye korktum" diyip geçiştirdim, öptü alnımdan beni, dışarı çıktı, arabasının sesini duyunca içimde heyecanla karışık bir korku belirdi, yine tek kalmak istemiyordum ama iki adım atıcak halimde yoktu, o gece gözüme hiç uyku girmedi, aslında öyle bir uyku vardı ki korku üstün bastı ama ya yine kabus görürsem diye..
ilerleyen vakitlerde uykum öyle bi bastırdı ki tam dalıcakken sanki odamın kapısı tıklatıldı, sadece bir vuruştu o bir vuruş yine beni kendime getirdi, irkildim ellerim yine titremeye başladı, yorganı üzerime çektim, lambayı açıcaktım ama lambanın düğmesi kapının yanındaydı gitmeden o yüzden, yanımdada pencere vardı, yorganı iyice üzerime çektim, hayal kuruyordum, komik şeyler getirmeye çalışıyordum aklıma, dışarıyla iletişimi kesmekti amacım, o gece kapı tıklatılmasından başka bir şey yaşamadım heralde, daha doğrusu ben öyle hatırlıyorum, aklımada gelmiyorsa gelsin istemem zaten..