keşke öyle kalabilseydim..

keşke ben de normal olabilseydim.. keşke..

ama.. yaradılışında, mayasında kötülük olmayan biri, sonradan kötü olabilir miydi ki?..sonradan kötü olabildim mi dersiniz? becerebiliyor muyum?..fena sayılmam ha?..gerçi, özümde ne vardı onu da bilmiyorum ya... bana, uzun süreler boyunca zorlama gibi gelen, ama artık alıştığım bu halim, belki de zaten benim "böylesine sevgi dolu bir aile ortdıbına düşmeseydim" dönüşeceğim şeydi zaten..

kendimi kaybettim sanarken,

kendimi mi bulmuştum yoksa üzerime örülmüş el emeği "iyi insan" maskesinin ardında..

perşembe günü öğleden sonra geldim öğrenci evine, dostlarla yapılan hoş geldin, beş gittin muhabbetinden sonra odama çıkıp biraz uzandım.. güç toplamalıydım..yol yorgunluğu malum... akşama da burçinle buluşacağız..yol yorgunu olursun, hafta sonuna erteleyelim filan dedi ama..ben ısrar ettim.. çünkü öbür türlü gene dönüp dolaşıp bize uğursuz gelen kafede buluşmak zorunda kalacağız, yarın program, iki gün sonra da yılbaşı zaten..o yüzden bu gün buluşmak en iyisi..

buluşma yerimiz neresi mi peki..

bizim ev?..
panpalar, bir haftalık aranın ardından, hikayeyi de bir gecede bir hafta kadar ileri taşımayı başardık,

bu gecelik bu kadar olsun, yarın gece kısmetse gene geleceğim, görüşmek üzere,

not: yorumlarınıza ve mesajlarınıza teşekkür ediyorum ayrıca (: onları cevaplayarak sahuru bekleyeyim artık ;)
herkese iyi geceler, panpalar babamla maç sonrası geyiklerini izliyorum, malum vaslui ye yaslıyiverdik ;)

geç vakit gelmeye çalışacağım, olmazsa da affola, ramazan ramazan küfretmeyin, görüşmek üzere (:
iyi geceler panpalar, yarım saat içinde geliyorum ;)
hadi başlayalım bakalım (:
öncesinde soğuk, sonrasında ılıman ve nihayetinde sıcağa dönüşen yaklaşık bir haftalık mesajlaşmaların meyvesini bu gece alıyorum..

durağa burçin i almaya giderken, aklımdan bu işi ne kadar ciddiye aldığıma dair kuşkular geçip duruyor..yok be abi..o değil.. yani, aradığım kadın değil.. gerçi bir kadın arıyor muyum? o da tartışılır tabi. yine de, hafta boyunca, evde olmanın da verdiği mülayimlik ve iyi çocuk ruhiyeti, ayrıca nilay ın, kıza doğru harekete geçmem, adım atmam minvalindeki kulağıma küpelenmiş laflarının etkisiyle, gerçekten çok efendi ve "iyi çocuk"lara yaraşır bir şekilde performans göstermiş, nihayetinde, bin bir türlü yerden döndürerek işi bizi evde buluşmaya bağlamıştım.

sakin sakin misafir edicez işte lan.. yemiycez.. yani, o öyle biliyor..ben de öyle düşünüyorum zaten.. önce bir nabız almak lazım, zira şeytan da uyarmıştı, bu kız "benim bildiğim kızlar" a benzemiyor olabilir.. bakıcaz..

şayet benzemiyorsa, o zaman ne olacak peki? ne olursa olsun bea.. tamam, kalp kırmıcaz, cici kızları üzmeyeceğiz filan dedik de, o kadar da değil aq..hem ben mi başlattım? o başlattı? uzaktan uzaktan süzmeler, gülümsemeler.. üstüne bir de güzel kız.. kusura bakmayın artık..

burçini karşıladım, önce tokalaştık, sonra ben "bu ne bea böyle" dercesine imalı şekilde gülünce gündeki teyzeler styla öpüştük..

"naber? tatil iyi gelmiştir, nasıldı bursamız?" diye sordu hemen,

"değişen bir şey yok, bıraktığımdan biraz daha soğuk buldum ama (:"

"eh, bizim memleketin kışı sert olur zaten (:"

"sen nasılsın?"

"iyi bende ya..bildiğin gibi (:" dedi günde 8-10 saate varan mesajlaşmalarımızı ima ederek,

apartmana doğru yaklaşırken,

"teşekkür ederim geldiğin için" dedim,

"ben teşekkür ederim... davet ettiğin.. için"

kısa bir bakışma ve gülümsemeler..

biraz gerginlik var üzerinde.. hissedebiliyorum.. başta kızıyordum bu kasıntı, tripkolik hallerine ama, artık daha iyi anlıyorum onu..

küçük be abi daha.. çok küçük..ilk senesi, hatta ilk dönemi daha üniversitede, o da herkes gibi gurbette.. yuvadan uçmuş, küçük bir kuş.. kendi kanatlarıyla yol almaya çalışıyor.. bütün o bilmiş, ağır abla görüntüsünün altında saf bir çocuk var.. zaten bu kadar kasmasının da, sanki "ortamların kızı"ymış gibi görünmeye çabalamasının da,gözlerini devire devire içtiği sigarasıyla adeta sevişerek feleğin çemberinde turlayan kadın imajı yaratmaya çalışması da bu yüzden..

sert, sağlam, kararlı ve tecrübeli görünmeye çalışıyor..

peki ben yer miyim? evet, aslında başlarda gayet yedim (: ama şimdi anlayabiliyorum... e beyler, ben sanki farklı mıydım ondan o yaşımdayken? bundan 2.5 sene evvelki hallerim geliyor da aklıma..ne çok büyümüşüm..ne çabuk büyütmüş beni, gerek kendimle, gerekse etrafımdakilerle olan duygusal muharebelerim.. sanki 30-40 yaşında adammış gibi konuşuyorsun demeyin.. belki 2,5 sene geçti ama onun 2-3 misli büyüdük ben.. yaşlandım yaşadığım karambollerin ve kaosların içinde..

neyse işte.. öyle..

yavaş yavaş bütün bölgelerini explore ettiğim bir age of empires haritası gibi burçin, kırılgan, henüz masum..ama kirlenme potansiyeli de çok yüksek.. bakalım minik kuşla imtihanımız nasıl geçecek..