Eylül hemen vallahi olmaz burda kalın modlarına girmişti. Zar zor kabul ettirmiştik. Her şey çok hızlı gelişiyordu allahım bi sıkıntı çıkmasın nazar değmesin diye dua ediyordum ben sadece.
Mirayın çalan telefonuyla sessizliğimiz bozuldu. Kaan arıyordu. Ege biraz sinirlenir gibi olmuştu
E: ver açayım şunu
M: yok canım muhattap olmaya değmez boşver
Meşgule atıp kenara attı.
Kaan defalarca aramıştı. En sonunda açmayacağını anlamış olacak ki mesaj atmıştı.
" miray , ben sadece sana veda konuşması yapacaktım, son kez sesini duyacaktım. Artık hayatımda sen de olmadığına göre benim burda kalmamın bi anlamı yok. Okul falan da hikaye zaten. Ankaraya babamın yanına gidiyorum. Seni çok seviyorum ve hep seveceğim de. Kendine iyi bak"
Miray mesajı okuduktan sonra yüzünde anlamsız bi ifade oluşmuştu. Ege aldı direk elinden telefonu. O da okuduktan sonra bi garip olmuştu. Sanırım yazanlara üzülse mi yoksa gitmesine sevinse mi bilememişti. Ama sanırım daha çok sevinmişti.
Artık yatma vakti gelmişti. Sohbet muhabbet derken geceyi yarılamıştık. Eylül hemen çekyatlara çarşaf yorgan getirdi, mirayla egeye ayrı ayrı iki yatak yaptık. Biz de eylülle benim odamda yatacaktık , benim yatağımda.
Onları yatırdıktan sonra odama geçtik. Üzerimizi değiştirecektil. Eylül bi anda üzerindekileri sıyırıp attı. iç çamaşırlarıyla dolanarak pijamalarını arıyordu odada.
Ben kafamı çevirdim , bakmamaya çalışyordum.
E: aşkım pijamalarımı sabah nereye koymuştum bulamıyorum
B: komodinin üzerinde yoksa bilmiyorum ben zaten evde ne nerdedir hiç hatırlamam ki
E: off bulamıyorum salonda kaldı galiba
B: dur getireyim
E: yok yok gerek yok böyle yatarım artık napayım
B: eylül saçmalam...
E: aşkım sen saçmalama asıl önemli değil gel hadi uyuyalım artık.
Öylece yatmıştı yanıma, yarı çıplak uzanıyordu. Gözlerine bakıyordum sadece, hafif kızmıştım. Ama bi yandan da işaret parmağımı omzunda gezdiriyordum.