Eylül gözlerini patlatmış bana bakıyordu. Ege de aynı anlamsızlığı barındıran gözlerle öylece yüzüme bakıyordu. Ben de ne yapacağımı bilmiyorum. Mirayı hafif bi biçimde itmiştim geri doğru. Eylüle bıraktım onu eylül de bunu daha sonra konuşucaz dercesine kafasını sallayarak onu oturttu, tesellilere falan başladı. Egeyi çektim o sırada kenara, daha doğrusu o beni çekti
B: olum ben...
E: bu ne şimdi aq he bu ne ?
B: oğlum ben ona anlatmıştım o yüzden...
E: ne anlatıyosun abi neyi anlatmıştın aq
B: kaanın onu sadece arkadaşı olarak göremeyeceğini falan hani yanınıza getirdim ya mirayı o zaman işte ondan önce
E: oğlum neler oldu bilmiyorum ama çok ayar oldum
B: kardeşim gördün işte beni ilgilendiren bişey değil kıza ben söylediğim için bi anda öyle oldu kadın değil mi bunlar aq nerde ne yaşayacakları belli olmuyor
E: neyse doğru söylüyorsun ee şimdi ne olac...
Telefonu çalıyordu.
E: alo efendim ?
..
E: ulan her işin olduğunda bizi mi arayacaksın
...
E: yok biz de gitmedik gideriz birlikte
...
E: tamam gel akşam üstü geçeriz hastaneye
Kapattı
Kimdi dedim mustafaymış, okanı ziyarete gidelim diye tutturmuş. Zaten bizim için de iyi olurdu adamı hastanede unuttuk gibi olacaktı.
O sırada eylül yanımıza geldi
E: vanic bi gelsene
Ben bi of çekere gittim.
E: vanic bu neydi şimdi
Egeye anlattığım gibi, hatta daha açık bi şekilde anlattım eylüle.
Kızsal duyguları bildiğinden midir artık bilemiyorum, çabuk tatmin olmuştu
E: yaa tamam aşkım az önce konuştuğu kimdi egenin
B: mustafa ya okanı ziyarete gidelim diyor
E: aa doğru bak ben de hiç gitmedim hem gidelim tabi aşkım
B: tamam gidelim de miray ne olacak
E: e gelsin o da olmaz mı
B: ya olur da bence okanı unutması lazım baksana zaten çocuk da pas vermiyor kız kendini harab etmesin
E: doğru söylüyosun aşkım ben onunla konuşurum bunu
Hep birlikte egenin taksisine atlayıp hastaneye geçtik. Durdu. Ama kimse inmiyordu. Kızlar arkada oturuyordu zaten
M: şey ben
E: ne oldu canım ?
M: ben gelmesem daha iyi
Eylül hafif tatmin olurcasına gözlerini açtı
E: yani sen bilirsin de ...
M: yok yok bi yerden kapatmam lazım bunu , siz gidin ben burda beklerim (gözleri dolmuştu)
B: ege sen de mirayla birlikte arabada kalsana daha sonra tekrar gelirsin sen ziyarete altında araba var
E: ben mi şey tamam da olur mu şimd...
M: ya gerçekten hiç gerek yok ben beklerim tek başıma
Ege birazcık kaşlarını indirdi.
B: yok yok olmaz öyle şey yalnız kalma şimdi
E: aynen canım ege de kalsın yanında hatta istersen ben kalayım
Ege atladı ordan
E: ben dururum ya siz bozmayın
Ben de eylüle aynen gel dedim miray da ufak tefek bişeyler söylemeye çalıştı ama egeyi yanına bırakıp indik.
Hasta ziyaretimizi yaptık yaklaşık 20 dakila kadar sürmüştü. Okanın durumu iyiye gidiyordu ciddi bi problem çıkmamıştı hızlı hızlı iyileşiyordu.
Otoparka geri geldiğimizde taksiye yaklaşırken gördüğümüz açıkçası eylülü benden daha çok şaşırtmıştı , belliydi ; miray bi elini egenin yanağına koymuştu ,yanındaki koltuğa geçmiş sanırım yalnız kaldıkları için, öylece birbirlerine bakıyorlardı. Bizi farkedecek oldular ki birden bire toparlandılar.
Eylül arabaya binerken hızlı hızlı davranıyordu
E: ooo neler oluyor bakalım burd...
M: bişey olduğu yok şey hadi gidelim
B: ege ?
Ege dikiz aynasından bana baktı. Orda direk gülemiyordu belki ama ben gözlerindeki gülüşü görebiliyordum.