Kapıdan içeri girdiğimde hoca sınıfa girmişti, beni tahtada bekletip adımı falan sordu.
Sıra babamın yaptığı işe geldiğinde utanmıştım ve yalan söyledim( bur da babasının öğretmen olduğunu söylüyor beyler).Cam kenarındaki orta sıra boştu bende oraya geçtim. Sanırsam 2 3 dakika geçmeden kapı çaldı.Bir kız içeri girdi hoca ona da adını falan sorduğunda bunun sadece bana özel bir şey olmadığını anlayıp rahatlamıştım. Kızın babası doktordu ismi de Zeynep. Güzel kızdı, sınıftaki tek sıra benim yanımdaki olduğu için yanıma oturdu.O gün sıkıntısız atlatıp eve geldim. Babam yeni ayakkabılar almıştı, görünce sevinmiştim ve babama sarıldım. Bana 'yeter ki sen oku oğlum biz kendi hayatımızı kurtaramadık sen kurtar' dedi. Bunu duyunca ona söz verdim.

Ertesi gün okula giderken tedirgin değildim yavaş yavaş alışıyordum sanki yeni ayakkabılarımın verdiği öz güven de vardı tabi. Neyse tekrardan sınıfa girdiğim de sıramda uzun boylu bi herifin oturduğunu gördüm. Zeyneple el ele oturmuşlardı. Bunu görünce bişey diyememiştim ama sınıfta başka boş sıra da yoktu sırtımda çantamla ayakta kaldım.

Sonra Zeynep beni farketti olacak ki çocuğa beni gösterdi. Herif benden büyük gösteriyordu hoş yaşıt olsak bile uzun boylu kalıplıydı yani çekinmiştim. Bana bura senin yerin mi diye sordu ben de evet dedim.iyi bakalım zil çalınca oturursun yerine der demez zil çaldı yüzüme bin gülüşü yaptı. Hadi yine iyisin ayakta beklemedin diyip gitti.Çok sinir olmuştum ama sadece susmakla yetindim. Yerime geçtim Zeynep kusura bakma aslında iyi biridir falan dedi içimden gibtir git demek gelse de yok önemli değil dedim. Zeynep arada ismimi falan da sormuştu.O gün enterasan başka bir şey yaşanmadı

Aradan 2 3 hafta geçti biz Zeyneple baya iyi olmuştuk derslerimde güzel gidiyordu. Bi gün Zeynep ağlaya ağlaya sınıfa girdi. Nolduğunu sorduğumda sevgilisinin bunu aldatığını söyledi. Bende bi taraftan sevinmiştim çünkü içten içe Zeynebe tutuluyordum.