16 Yaşından beri sokaklardayım, 16 yaşımdan önce kim ve ne olduğumdan haberim yok ara ara görüntüler gelse de düşünmek istemiyorum kendimi sürekli yeşil ışıklar altında demirlere bağlı şekilde etrafımda tonlarca doktor ve kendimi bağırırken görüyorum bazen bir kadın yüzü bana yaklaşıp gidiyor bulanık hatırlayamıyorum bunları düşünürken yakalanmak üzere olduğumu farkedip duvarda çıkıntıları kullanarak hızlıca boş bir bınanın içine girdim. Bu işte çok iyiydim nasıl bilmiyorum ama koşmaktan daha iyi yaptığım iki şey tırmanmak ve dövüşmekti ancak dövüşemezdim çünkü genelde dövüşmem gerekenler polis olunca kaçmak gerekiyor.

Polislerin gitmesini beklemek yerine kardeşimin yanına dönmeye karar verdim çatıya çıktım ve yan binanın çatısına atladım bunu sessiz halletmeye çalışıyorum ancak mesafeler yüksek olduğundan atladığımda muhtemelen en üst kattaki varlığımdan haberdar oluyor ancak hızlıca geçtiğimden dolayı sıkıntı olmuyor kimse farketmiyordu, 4 evin çatısında kıvrak hareketler ve müthiş sessizlik yeteneğimi kullanarak polislerin olmadığı bir sokağa çıkabilmiştim binaların aralarından ve bahçelerden geçerek ara caddeler, mahalleler ve sokaklarda görülmekten kaçınıyordum. Sesler rahatsız ediyorlardı muhtemelen polisler hala beni arıyordu, tek seferde 3 kişiyi öldürmek riskliydi ve polisleri peşime takabilecek bir işti ancak kabul etmekten başka şansım yoktu, bir kardeşim var ve ben ona bakmalıyım.