-kendisi benden daha istekli okumaya merak etmeyin dedim

-yok yok anlattı bana ne söylediğini(okul benden daha önemli) dedi

-yalan da söylemez ki ebru kıvıramayacağım dedim

-tekrar teşekkür ederim deyip vedalaşırken tavlayı da koydu koltuğumun altına

rehber tur şirketinin türk bir yetkilisi ile geldi

beni direk es geçip

ebrunun babasıyla tokalaştılar

adam otelci tanıyorlar tabi

vay amk dedim torpil çıktı bize iyi mi

onlar konuşurken ben başladım binliğe

yere bakıyordu rehber

-parayı ben aldım yerde arama dedim fırlattığı parayı kastederek



erkek olsa kesin kafayı atardı o derece sinirlendi

sonra tanışma faslı oldu

merhaba merhaba

beni tehdit etmeye geldiğini düşündüğüm adam

-yanlış anlaşılma olmuş galiba diye söze başladı

sahte gülümseme ile

-aynı dili konuşmuyoruz rehberle ondandır dedim

bi kaç türkçe daha konuştuk rehber ne diyor acaba bunlar diye bakarken

-hadi gidelim özür diledi dedi rehbere

-rehber ben duymadım dedi

-çok özür dilerim lütfen beni affedin miss rehber dedim.

hiç inandırıcı olmayan bu konuşma rehberi tatmin etmesede gittiler

ebru ile bilindik mesajlaşmalar

mesajın kesmediği ve sesin duyulma hissi olduğu anlarda

telefon konuşmaları

üzüntüsünde binbir takla atarak güldürme çabalarım

telefon konuşmalarını bitirirken

tekrar tekrar seni seviyorumlar

önce sen kapat diye uzayan muhabbetler

gecenin sonlarında mesajlaşırken

bu son mesajım iyi geceler dedikten sonra

defalarca daha atılan mesajlarla

bir haftayı tamamladık

rehber tur için yine çarşıdaydı

aynı rehber

bu defa nargile içmiyordum

ciğerleri nadasa bırakmıştım

yanımdan geçerken

-hava çok temiz bugün dedi bana bakarak(ingilizceden çevirince böyle oluyor amk.

hay kömür yakmaya üşenmiş ellerimi gibeyim

nargile yanıyor olsa vermiştim eline o zillinin

sinirden ,

lafı yemiş olmanın verdiği altta kalma ezikliği ile

gittim nargileyi yaktım

bi daha gelmediler ciğerleri boşuna yorduk anlayacağınız

ebru ile dolu olan kalbim

sokaktan geçen liseli kevaşelere bile laf atmama engel derecedeydi

zütlerini başlarını o yaşta öyle kıvırıyor olmaları beni gaza getiriyor olsada

ben kontağı ebruda kapatmıştım

o ne zaman yazsa elimden geldiği kadar

cevapladım

her saniyemin raporunu verdim nerdeyse

o da çok hoşnuttu bu durumdan

gereksiz gereksiz yok şunu yaptık

yok bu böyle oldu

yok şu hoca böyle şu derste şunu öğrendik

ne varsa anlatıyordu bana

mimar olacaktım nerdeyse amk.

bunun da makarasını yaptım elbet

-sahte diploma ayarla beni de mimar yapacaksın sen bu gidişle diye

bende açık öğretim test kitablarından alıp sınavın nisanda olmasına

rağmen çalışmaya başladım

kıza oku derken kendiminin kalması

kendimle çelişir di

ebru iki defa ceyhunun mesaj

attığını söyledi

sinirlenmiş olmama rağmen

hem ebruyu kırmamak hem de muhtemel bir tartışmayla daha çok sinirleneceğimi bilerek

ne yazdı bile sormadım

ama ebru ikisinde de söyledi ne yazdığını

birincisinde alışabildin mi arkadaşım

ikincisinde arkadaş olduğumuzu sanıyordum hiç cevap bile vermiyorsun



bir süre beraber çıkmış olan iki kişiydiler benim için

biri çok sevdiğim ebru

diğeri de ebruya olan sevgimden dolayı nefret ettiğim ceyhun

ikisinden de uzaktaydım

birini sevgiyle birini nefretle anıyordum hep

ebrunun onu unutamadağı için rötarlı başlayan aşkımız

şimdi arkadaş oluyor olmaları sebebi ile bende korku uyandırıyordu

ama ne yapılabilirdi ki amk.

şimdi ben bir nedenden dolayı ebrudan ayrılsam

o başka biriyle çıksa ebru

bende onu unutamayacaktım

bende tekrar onunla olabilirmiyim umudu ile

nefret ettiğim ceyhun karekterine bürünebilirdim

günler geçiyor

kış mevsiminin ilerleyen ayları olması sebebi ile

yazın biriktirdiğim paralar suyunu yavaş yavaş çekiyordu

kolay değil di ebruya mesaj yetiştirmek

mesaj sayısında azaltmaya gitsem

benden soğuyor mu acaba tehlikesi ile

ebruyu gereksiz düşüncelere daldırabilirdim

bu yüzden hiç azaltmadım

159 karekterin genelde hepsini kullandım mesajlarda

parasızlık bacak kaslarına fayda sağladı yürümekten

içtiğim biraları burnumdan getiren göbek erimeleri yaşadım

bir kaç lüksümden vazgeçtim

dünyadaki tek vazgeçemeyeceğim kişi için

alanya bomboştu benim için

yoldan geçen insanlara bakarken

bunların da ebru ları var mı acaba diye düşünüyordum



ben bende değildim

içimdeki sıkıntıları geçici gülüşlerle atlatmaya çalışırken bile

gülmeleri kesme sebebim

ebrudan ayrı oluşumun verdiği üzüntünün aklıma gelmesiydi

alanyada ki hiç bir şey

telefona düşen mesaj sesi kadar heyecan verici değildi benim için

o mesajlaşma ve telefon konuşmaları da

beni hücremde yatarken anamın hapishane ziyareti gibiydi

konuşuyorduk ama sarılamıyorduk öpemiyordum

en başlarda ebruyu teselli eden ben iken

kendimin daha çok teselliye ihtiyacı olduğunu farkettim

zamanla gülüşlerim kesildi

suratımdaki ifadeler ot yiyen inekler gibiydi

yiyor içiyor ama samansı yaşıyordum hayatı

ebru bir mesajla veya aramayla önüme ot koyuncaya kadar

ebru her seferinde benim yanımda olmak istediğini söylediğinde

soktuğumun okulu yüzünden onu geri çeviriyordum

ama gözlerim her sabah dükkanı açmadan önce acaba

bir sürpriz var mı diye iyice sağa sola bakıyordu

ama acabalar bile nafileydi artık

benim ankaraya gitme şansım kelebeğin 3 gün kanat çırpabilmesi olasılığı kadardı

göz yaşları ile çalışsaydı otobüsler 3 4 depo fullerdim hayrına

ama bazı aşklara tecavüz etmiş maddiyat benim de bacaklarımı açmam konusunda baskı kuruyordu

dükkana uğrayan müşterilere binbir yalakalıkla bişeyler satacam diye uğraşırken

rehber hanım yine geldi yalnız olarak

hiçbirşey yokmuş gibi ben dışarda otururken yanımdaki tabureye oturdu