"karnın aç mı?" dedim,

"yok ya öğlen yedik daha.. yani ben yedim en azından x) sen o ara başka bir haltlar yiyordun tabi"

"(: ööf nilay, bak bu kızı ve konuyu konuşmayı yasaklıyorum şu andan itibaren"

"yasakları çiğnemek gibi bir özelliğim var biliyorsun? (:"

"bunu çiğnersen..ben de.."

"sen de beni mi çiğnersin ahahaha"

"kes kes (: ..bir şeyler hazırlayayım ben yine de.."

ufak tefek atıştırmalık bir şeyler ayarladım, yedik konuşa konuşa.. yarın ki çalışmamızı ve heyecanımı anlattım.. sağ olsun, tahmin ettiğim gibi yatıştırdı beni,

"eyvallah şekerim..bak böyle ciddi konuşabildiğin zaman daha çok seviyorum seni aslında (:" dedim,

"bir şey değil, ayıpsın ;) da, ben senin yüzünden böyle oldum yalnız onun da farkında mısın bilmem acaba?? (:"

"ne alaka benim yüzümden be?"

"tabi? hele geçen sene, malum zamanları saymazsak, paso gır gır şamataydın yani, iki dakika ciddi bir şey anlatamadım sana (:"

"hadi ya..pardon o zaman.. arkadaşlığımız açısında sıkıntılı bir durum bu :/ :p"

"hahaha..ya sinir oluyorum arada tabi bu huyuna ama sıkıntı olmadı yani..sen de böyle bir insansın işte, böyle kabul etmek lazım (:"

"sağ ol be..la sanki garibeymişim gibi konuşuyon ha..böyle kabul etmek lazım filan..öz güvenim yerlerde şu an.. :/ * "

"hıı kesin öyledir (: ..ama cidden tsigalko.. fazla alaycısın.. hani, sadece etrafınla dalga geçsen, o zaman sevmezdim seni.. itici olurdun..ama en çok da kendinle dalga geçiyorsun ya böyle.. allahım ya, tipe bak (: (yüzümü mimiklere sokuyordum o ara)" yanaklarımı sıkıp tokatladı,

yuvarlandığım yerden doğrulunca, "hişş kızım bak el kol yapma, benim divanımdasın şu an, ona göre"

"ev sahibi tehdidi de geldi ohh.. (:"

"yani.. fazla samimi olmayalım.. sağım solum belli olmaz, bu divan başka şeyler çağrıştırıp duruyor zaten x)"

gözlerini patlatıp,
"nee... piss... " deyip yanımdan bir iki karış kaçtı..

"hah şöyle aferin, edebinle otur x)"

"yaa..ne kadar sapıksın... "

"bunu iltifat olarak alıyorum sağ ol şekerim (:"

sözde sinirli ama alttan alta gülerek tip tip baktı..ben de o ara bıyık altında gülüyorum devamlı..

"yesene kızım.. ilaç atmadım korkma.."

"belli olmaz sana.. sapık..zaten divan da çağrışımlar yapıyormuşmuş"

bu böyle deyince daha fazla dayanadım gülmeye başladım.. bu da numarayı bıraktı.. gülüyoruz..

allahtan tolga yok evde... acaba alt kata gidiyor mu sesler.. çünkü ciddi anlamda kahkaha krizine girdik.. kendimize geldiğimizde ise o aradaki bir kaç karışlık mesafe fazlasıyla kapanmıştı..
başını omzuma yanlamasına dayayıp soluklanırken,

"alınmıyorsun demi böyle konuşunca (:" dedi,

"yok bea ne alıncam, nerde bende o yüz (:"

"manyak (: .."

"sen de alınmıyorsun inşallah?"

"üzerime mi?"

gene gülmeye başladık.. bana böyle zeki esprilerle gel işte..

"oof of (: ..nilay alemsin ya... iyi ki varsın.."

bir an sessizlik oldu..az önceki kahkahalar yerini gülümsemelere bırakmıştı,

"sen de iyi ki varsın... " deyip belime dolandı.. başlarımız birbirine yaslandı.. omuzlar, sırtlar sıvazlandı... sonra ayrıldık,

"çok değerli senin dostluğun benim için" dedi.."en kötü zamanlarımda herkes yokken sen vardı.. herkes kaçmışken, sen kaçmadın.. işte bu yüzden gerçekten bambaşkasın gözümde.."

"sağ ol, canım benim... aynısı senin için de geçerli... senin desteğin olmasaydı... " dedim..ve sonra duraksadım... nilayın ilk yılın sonunda serhat bininin oyununa gelip beni tamamen yalnız bırakışı geldi aklıma birden..

hayır.. aslında, o en zor zamanımda yanımda olmamıştı... en zor zamanımda yanımda olan...

ebrudan başkası değildi..

ebru..

sadece ebru..
gene sessizlik oldu..

fakat bu seferki, benim geçmişe gidişim ve orada, artık üzeri kapanmış bazı yaralarımın nasıl oluştuğunu adeta replay den tekrar izleyişimin sessizliği olduğu için ağır, sıkıntılı bir sessizlikti..

yüz ifademin değişmesinden olsa gerek, düşüncelerimin de değiştiğini, nilay anladı.. yavaşça ayrıldı benden... dikleşti koltukta.. derin bir nefes aldı ve ben hala şimşek gibi beynimde patlayan düşüncelerin ışığının şiddetine gözlerimi alıştırmaya çalışırken, konuştu,

"ben... aynısını yapamadım ama" dedi.. gergin bir ses tonuyla...

cevap vermedim..

yapamadın evet..bir başkası yaptı ama.. beni ruhen ölü, bitmiş halimle sarmaladı.. yaralarımı sardı.. tuttu elimden, ayağa kaldırdı.. yürümeyi öğretti yeniden..ve ben, nankör ben... bencil ben... koşmaya başlar başlamaz da ilk önce ondan kaçtım, sanki düşmanımmış gibi..

"kendimi o kadar borçlu hissediyorum ki..ve o kadar pişmanım... tsigalko senin benim için yaptıklarının yarısını bile yapamadım ben sana karşı..sen benim hayatımdaki mutlulukların çoğunun sebebisin... kendi varlığın... sonra, beni tolgayla tanıştırman.. kötü günlerimde destek olman... bir de öyle gır gırcı, bencil gibi görünürsün ama.. aslında o kadar çok şey yapmışsın ki benim için... hani, kendiminkilerle kıyaslayınca.. utandım bir an.." deyip buruk buruk gülümsedi..

transdan çıkabilmiştim nihayet..

ben de gülümsedin... bu samimi itirafları hoşuma gitmişti... en azından hatasını biliyor.. kıymet biliyor...

ona da aynen böyle söyledim..

"en azından farkındasın" dedim, "benim için bu da yeterli (:" gülümsedim.. gittim ben sarıldım bu sefer..

"iyi ki varsın nilay.. sıçtım geçmişe... şu an... iyi ki varsın"

kaldık biraz öyle..

sonra gene ayrıldık.. baktım bu gülüyor ama bir yandan da gözlerini siliyor aceleyle..

"mız mız oldun iyice"

"sorma ya..(: ..dengemi bozdu yaşadıklarım..bu toparlamış halim işte biliyon.."

"aynen, farkındayım..ee sizinkiler naaptı?"

"bir aradalar gene işte... sanırım benim çok üzüldüğümü görünce.. geçici olarak... amaan.. nasıl olursa olsun.. sonuçta yine beraberler mi? önemli olan o.." dedi burnunu çekip buğulu gözlerle gülümseyerek..

"evet.. kesinlikle..sen işin neticesine bak... yaşadığın anın kıymetini bil..ne olursa olsun, senin için fedakarlık yapıyorlar diye düşün en kötü ihtimalle ki, bu bile güzel bir şey.."

"öyle ya tabi... çok önemli tsigalko ya..aile.. ailenin mutluluğu... insan darmadağın oluyor... canım onlar benim.. onları öyle kopuk görmeye dayanamıyordum... " dedikten sonra yeni bir gözyaşı dalgası geldi..ama koyvermedi kendini.. yine sildi gözlerini..

"bundan sonrasında da yine hep bir arada olacaksınız inşallah.. artık geçmişte olanları düşünme..bak, şu an mutlusun..ona odaklan.. ailen bir arada, arkadaşlarınla bir aradasın..bir kere ben varım yani :p o bile yeterli bir sebep x)"

gülüştük..