hiç bişey yok.vay amk.

biraz sonra gelir herhalde diye saat 3 e kadar bekledim bi gibim yok

ihtimaller yine belirdi.

ya ne diyeceğini bilemedi

ya da giberim kelebeğini karı gibi naz yapıyor diye düşünerek gibtir etti beni hayatından

3 hafta boyunca hiç bir gibim olmadı hayatımda

tamamen rutin

işe gel

telefona bak

yola bak ebru yok

tekrar telefona bak yola bak ebru yok

eve git telefona bak

işe gel bak yine bak mesaj yok

elif amk. kaltağı da okulu için hollandaya döndü diğer birkaç arkadaşıyla

vedalaşırken ben dükkandan kaçtım beni görmesin gelmesin veda etmeye diye

hayatımı gibtiği yeter amk

zaten telefonumda yoktu onda bulamazdı beni birdaha.

elifden kurtuldum ama içimdeki ebrusuzluktan kurtulamadım

sevgilinize sırf laf olsun diye dersiniz ya arasıra

her an seni düşünüyorum diye.

ben laf olsun diye değil harbi harbi her an onu düşündüm.

oturup ağladığımda oldu tek başıma

yalnızlığımı paylaştığımda oldu içkilerle

bir gibime faydası yoktu

ne zaman bana çare oldu

ne de içkiler

hiçbiri gönlümün ona olan ekgibliğini gideremedi

onun alternatifi yoktu ne aklımda ne kalbimde

o abartmıştı olayları

hiç yoktan yere abartması beni önce kızdırdıysada sonra bana olan biraz yumuşaması

benim çektiğimi biraz da o çeksin mantığını uygulatıp hayatımın 3 güzel haftasını gibti.

hemde her gün, saat dakika ve saniyeleri üst üste koyarak



3 hafta gibi bir süre sonra babası dükkana geldi

iki üç muhabbetten sonra

kelebek tekrar ankaraya gidiyoruz yine sürpriz yapalım mı dedi

-ebru bu defa istemez.biz ayrıldık galiba onunla dedim

-şu galibayı bi anlat bakayım dedi

elifle olan o geceden telefonu kapattığım o geceye kadar

herşeyi ekgibsiz anlattım babasına

-ben bile inandım elif olayına, yeşil gözlerine kanmıştır kız ne yapsın dedi

beni teselli etmek istercesine

-size herşey için teşekkür ederim dedim

-sevmiyor musun artık dedi

-tek benim sevmemle olmuyormuş bu iş dedim

-haklısın dedi

telefonu eline aldı

ebruyu aradı

-kızım ankaraya kelebeğide zütürelim mi tekrar dedi

olumsuz bir cevap almış olacakki

bana müsade dedi birşey olursa ararsın dedi

gitti

evet ebru gidiyordu ankaraya

artık gözleyecek yol da kalmıyordu bana

boş boş geçen insanlara bakacaktım

gelen bir iki turiste içimde aşk acısıyla birşeyler satmaya çalışacaktım

iyice soğudum herşeyden

içimde iki gram kalan umut da gibtirip buharlaştı

aramadım amk. arasam gibilen yine ben olacaktım.

koş koş nereye kadar koşuyon peşinden

ama o aradı geç oldu ama aradı

ilk sözü bu olsun istemezdim bana yazdığının

ama yine de şükür dedirtti



• babamı mı sokuyorsun artık araya diye attı mesajı

-özür dilerim dedim sadece

bir süre birşey yazmadı

daha sonra

• babam gelmiş zaten, anlattı bana senin suçun yok biliyorum dedi

-özür dilerim dedim

• tamam özür dileyecek birşey yok.ben ankaraya gidiyorum bir elveda mesajı atmak için rahatsız ettim dedi

-özür dilerim dedim

• ne için özür diliyorsun dedi

-özür dilerim dedim

??? yazıp gönderdi

-özür dilerim dedim

• asıl ben özür dilerim kelebek

-tamam şimdi elveda o zaman

• böyle veda etmek istemezdim

-başkalarında yapmazsın artık

• başkası olmayacak uzun bir süre

-ne zaman gidiyorsun

• yarın gece çıkıyoruz

-dikkat et kendine

• sende dedi

herşey bitecek gibiydi beyler

bitmese bile gidicekti ebru

-seni çok sevdiğimi yeterince söyleyemedim özrün bir tanesi onaydı haberin olsun yazdım gönderdim

bir kaç saniye sonra telefon çaldı

ebru arıyordu

açmasam daha iyi olacağını biliyordum çünkü ağlıyordum

ama açtım işte

sadece nefesine karışan ağlama sesini duydum

titreyen sesiyle

• bende seni çok seviyorum dedi

o da benim ağlamamı duydu.

-özür dilerim dedim

-bende seni seviyorum dedi

-çook özür dilerim dedim

-bende seni çok seviyorum dedi

-gitme dedim