Tolga odaya geldi.. yüzünü kapının arkasına asılı bornozunda kuruladı.. sonra gidip yatağına devrilirken,

“hadi iyi geceler aga”

“iyi geceler kardeşim”

……………………sessiz dakikalar…nefesimi tutmuş bekliyorum..ama fazla da dayanabileceğimi sanmıyorum.. tolga birkaç dakika içinde konuşmaya başlasa iyi olacak, şayet konuşacaksa tabi..

“aga bu ev işini ne yapıcaz?” dedi o sırada…ben de çarşaf adlından bir “ohh yeeaah” hareketi çektim.. tolga, tıpkı şeytanın fısıldadığı gibi, konuşacaktı, ev meselesi ise bir nevi altlık, çorbadan önce gelen peynir-zeytin-yeşillik-pide gibi bir şeydi.. açlığımızı geçiştirmesi babında.. beklerken oyalanalım diye.. karnı bunlarla doyurmamak da lazım tabi.. sonra ana yemeğe, tatlıya yer kalmaz maazallah..

“çocuklarla toplanalım, bir konuşalım bakalım ya. Gerçi beşimize yetecek ev bulmak da zor ama…o dubleksler için de 7-8 kişi olmak lazım.. bilmiyorum ya..4+1 bulamaz mıyız acaba? Kirası ne kadar olur ki onların?”

“700 den aşağı olmaz herhalde?”

Adam başı..140..e bunun elektriği suyu, ısınması.. aidatı..hay amk ya…şöyle kişi başı 80-90 filan bulsak, kral olur aslında ama..”

“okula yakınlığı da önemli..”

“aynen..abi onu yarın konuşalım bir araya gelip..”

“öyle yapalım..”

“çok güzel olcak lan.. düşünsene, beşimiz aynı evde.. gelenimiz gidenimiz de çok olur malum.. ortalık karnaval yerine döncek amk (:”

“valla inşallah ya..ben de istiyorum artık bir ev olsun..eş dost rahat rahat gelip gitsin..biz rahat takılalım..ev sonuçta ya..evimiz olacak abi? (:”

şimdi tam sırası diye düşündüm,

“aynen aynen..ben bol bol kız atıcam bir kere de x)..sevgilisi olan arkadaşlar da rahat ederler tabi, özel anlar filan.. demi len çakal.. onun için istiyorsun zaten sen (:”

Tolga tekledi..”yok…yok abi..ya..bir arada olucaz diye…”

“tamam kanka utanmana gerek yok olm.. bizim kızların hepsini çağırırız zaten.. nilay benim de arkadaşım zaten amk (:”

Son kozumu oynadıktan sonra heyecanla beklemeye başladım.. evet, artık mevzu açılacaksa, zaman bu zamandı.. hadi tolga, kütüklük etme de konuşalım aq..

“nilayın geleceğini sanmıyorum abi” dedi..

Yess…
“niye olm yemiycez.. yani ben yemiycem en azından ehehe x)” deyip binliğe devam ettim..

Biraz sessizlik oldu..

“nilayla ayrıldık biz..” dedi en sonunda.. kısa ve net..vay canına.. nilay da bu şekilde, lap diye söyleyivermişti..

Ne kadar rahat çıkmıştı ağızlarından “ayrıldık” sözcüğü? Hele ki birde onca zaman takılmış olan bir çift için? Acaba bir tek ben miydim böyle, lafı evirip çeviren, sol eliyle son kulak memesini tersten tutup çeken?..bak, normal insanlar, ne güzel çatır çatır söyleyebiliyorlardı karşılarındakine hissettiklerini.. eminim ki birbirlerinin yüzüne karşı da böyle net ve sade oldular..ne güzel.. oysa ben?..hep bir ima..hep bir gizli anlamlar.. ironiler.. edebiyat parçalamalar…ince laf mühendislikleri..hay gibeyim kendimi..

şaşırmış taklidi yapmalıydım,

“oo..hasgibtir ordan be?”

“bildiğini biliyorum abi..”

“ha..hasgibtir..o zaman..”

Güldü..”kesin aramıştır seni..ya da mesaj atmıştır ne bileyim..”

“biliyorsun ya işte?”

“çünkü nilayı tanıyorum.. seni de tanıyorum (: ..kardeşim benim ya..deminden beri kıvrandığını anlamadım mı sanıyorsun.. eyvallah..o da beni düşündüğünden biliyorum..”

Yatağımın içinde rahatsız bir şekilde debelenip yan döndüm..vay amk..biz cin geçiniyoruz da, alem cingöz olmuş haberimiz yok..
“neyse.. neyse ne de..neden abi?”

“olmuyordu ben abi.. zorlayıp birbirimize daha fazla zarar versek daha mı iyiydi?..şimdi en azından iyi ayrıldık..en azından birbirimizin ve ortak dostlarımızın yüzüne bakabiliriz hala.. zaten iyi de bir ilişkiydi yani.. üzmedik birbirimizi.. saygısızlık etmedik.. eğlendik…çok.. güldük.. mutlu ettik.. mutlu olduk..”

Sonlara doğru,şu durumda bile rahat ve cool geçinmeye çalışan tolganın sesinin titrediğini hissettim.. için fena oldu amk.. öyle be abicim.. kolay mı.. bunca zaman.. bunca şey…hele o başlangıçta yaşadıkları liseli aşıklar modu..o heyecanları…gözlerinden fışkıran mutlulukları…ve, gözümde, etraftaki herkesin gözünde hep örnek, ideal bir çift olmaları..

“olm sizi deli gibmiş..” dedim ben de sesim sinirden dalgalanarak..”madem bu kadar iyisiniz, niye ayrılıyorsunuz aq? Meslek mi ki bu zirvede bırakıyorsunuz?..”

“tsigalko.. nasıl anlatayım ki sana.. anladık işte..bir noktada tıkandık.. tarif edilebilir bir durum değil..”

“doğru..ben daha oralara kadar gelemedim bile herhangi bir ilişkimde, haklısın..”

“öyle demek istemedim abi..”

“yok yok.. anladım ben seni.. sizi.. rahat battı size işte canım.. olan o…millet fellik fellik başını dayayacak omuz, elini tutacak el ararken, siz elinizde olanları savuruyorsunuz…hadi onu da geçtim..bir kere zamanlaman gibik.. kızı en zor zamanında terk ediyorsun aq? Böyle mi sevdiniz birbirinizi?”

Aslında haddim olmayan konulardı, ama sinirlenmiştim, hatta konuşurken farkında olmadan yatakta doğrulmuşum bile.. şimdi, tolga bana “sanane amk” dese, haklı adam.. bana ne? Ama diyemez tabi.. daha doğrusu demez..

“terk filan etmedim ben kimseyi.. ortak karar.. ayrıca yalnız filan kalacağı yok..zor zamanı evet..ama sen varsın, sonra, bir arkadaş olarak ben yine varım.. başka arkadaşları da vardır..”

“sen öyle san aq..kız beni ağlaya ağlaya aradı, şimdi ne yapıcam, kimsem kalmadı diye..hem sen demişsin bitirelim diye.. sanki her zaman böyleydi nilay, bir idare edemediniz yani şu özel durumları…”
Tolga da yatağında dikilmişti, ses tonu, benimkinin aksine daha sakin ve alçaktı,

“ben dediysem..bir öneri olarak dedim.. kesin bitecek bu iş demedim hoş..o da kabul etti anında.. zaten söylememi bekliyormuş belli ki..ben de haa, o zaman sorun yok, anlaştık diye düşündüm.. nilayın özel durumlarını idare etmek problem değil de, nilayı idare etmek problem be abi..son 2-3 aydır ne çektiğimi ben biliyorum.. sürekli kapris, sürekli sorgulama.. evet böyle değildi, ama bir noktadan sonra aramızdaki ilişki ciddileşti, nilayın da huyları değişti.. demek ki onca zaman rol yapmış, ne zaman uzun vadeli düşünmeye başladık, gerçek huyları ortaya çıktı.. sonra bir de o anne babasının şeyi filan derken.. senle de arası soğukmuş sanırım.. hepsi üst üste geldi.. iyice dayanılmaz bir hal aldı..ben taşıyamam abi..bir yere kadar yani.. beni sen biliyorsun? Sorun çözücü, öyle süper kahraman bir adam değilim.. tamam sevdiklerim için her şeyi yaparım ama, önce bir ne yapacağımı bilebilmem lazım.. bilmeden ne yapayım?? Nilay istiyor ki, o yapacağım şeyi de ben bulayım.. bulamam abi ben…o kadar zeki değilim..o kadar ince düşünemem…”

“Duygusal boşalım” diye bir tabir varsa eğer, işte o buydu beyler.. tolga, bunca zamandır içinde ne vardıysa, bir dakika içerisinde, sesi çatallaşa düzele ifade etmiş, bir anda bütün zehrini akıtmıştı.. eminim ki çok rahattı şimdi.. içinde tuttuklarının yükünden nihayet kurtulmayı başarmıştı..

“yani..” dedim, “birbiriniz için uzun vadede uygun olmadığınızı anlayıp, karşılıklı bir anlaşma yapar gibi.. bıraktınız birbirinizi..”

“aynen öyle” dedi..ama artık ağlamak üzereydi.. aman tolga, bari sen yapma hacı.. seni de öyle görmek istemiyorum.. yeterince göz yaşı gördüm aq..çoğu da yok yere ve benim yüzümdendi zaten..