*
Arayan abisiydi. Telefonu açtı herhalde nerdesin diye sordu ki Cerende Senalardayim abicim dedi. Sonrasında bir kaç şey daha konuştuktan sonra kapadı. Elinde çiçek vardı bana uzattı:
Ceren:C  Ben:B

C: Her şey için, abim için, kavga için çok özür dilerim. Çok aptalca davranıp oradan kaçtım, gerçekten çok pişmanım.
B: Özür dilemene gerek yok. Belki de gerçekten hak etmişimdir.
C: Sen bana o gün doğrulari söylemişsin Cazmanya. Osman iyi biri değil dedin, beni aldattığını gözlerime gördüm. Keşke seni dinleseydim.
B:  Olan oldu ya. Ölen ile olana çare yok. Geldiğin için ve çicekler için teşekkür ederim. iyiki varsın.
C: Sen de öyle. Kendine iyi bak.

Bu konuşma geçti ve evden gitti. Tekrar hayatım düzeliyordu sanki. Bana iyi davranmıştı Ceren. Sınavlar yaklaşıyordu. Oturdum dersimin başına. Beynim ah Cazmanya seni Ceren kurtarmayacak olum diyordu ama kalbim Ceren tek yol diyordu. Çalışmak beni yormuştu, saatte geç olmuştu. Bugün yatağımda mutlu uyuyacağım dedim ve kafamı yastığa gömdüm.