Artık çok yoruldum. Bittim. Kaldıramıyorum. içlerim doldu taştı içime alıp hazmedecek yer kalmadı. Hayatım 2012\'den beri hiç şekilde yolunda gitmiyor neye elimi attıysam kurudu kaldı misali. Hele 2015 Eylül\'ünden beri. Önce bir en evde Dgs\'ye çalıştım. Dişimle tırnağımla Akdeniz Üniversitesi\'ni kazandım. istediğim bölümü ve yeri. Ama sorunlar ondan sonra başlamaya başladı. Önce Antalya\'nın durumu olmayanları çok zorlayan bir şehir olduğunu öğrenmeye ve yavaş yavaş bu yüzden boşluğa düşmeye başladım. Sonra parasızlık giderek yüzünü gösterince daha bir düştüm o boşluğa. En yakın arkadaşımla kazanmıştık aynı yer, bölüm ve sınıfı ama 9 senelik arkadaşımı tanımadığımı farkettim. ikinci boşluğa iten neden olarak baş gösterdi bu da. Derdimi anlatacağım, halimden anlayan kimsede yoktu çevremde kalmamıştı. Herkes dinlemek için dinliyor sonunda bişey demiyorlardı. Yani onlar için yok gibi bişey oldum ortalıkta ruh gibi geziniyordum sadece. Vakitler böyle birbirini kovalarken iyice boşluğa düştüm. Artık küfretsenizde okusanızda okumasanızda artık içimde alacak yer kalmadı patlayacağım yada intihar edeceğim artık bu dıbını gibtiminin dünyasından kurtulmak için. Neyse bu boşluk vakitleri öyle yada böyle derken Antalya\'ya gidişimden sonra bir 5 ay her gün biraz daha boşluğa düşerek.