içimdekileri yazmak istedim 1 kişi okusa yeter

insanlar sabret diyor sabret ama olmuyor artık sabredemiyorum 12 yaşındayken babamı gözümün önünde kaybettim ve ben ona baba senin canın sağolsun senin varlıgın yeter diyemedim beyler kimi sevdiysem gitti annem var abim var bitek onlar kaldı hayatımda en kötüsü sesini unuttum 1 tane fotoğrafım yok benim 1 tane sesini hatırlayamıyorum beyler ergenliğimi gibten taktan geçirdim bi tak olmadı aşık oldum buluşmuyor insanlar hala sen bize sait abimin yadigarısın diyolar ben ailemi geçindirmek için 18 yaşında çalışıyorum cebime bir lira koydukları yok arayıp soran yok annemin halini 1 tane halam 3 tane amcam var sigara başladık diye laf ediyorlar bide arkasından konuşmayan mı kalmış babamın, kalp yarasını yara bandıyla kapatamıyorum keşke bi kere baba seni seviyorum deseydim sürekli düşüyorum takılıyorum hayattan zevk alamıyorum hayat yaşamaya değer değil sadece abim annem için yaşıyorum onları üzmek istemiyorum neyse benden bu kadar okuyan varsa teşekkür ederim