4. devriyeme başladım. Bu sefer devriyede köpek yoktu. iyice korkuyordum. Uzakta yine o kızı gördüm; bu sefer direklerin yanındaydı. Ben de bir anda tedirgin olup gözlerimi kapatıp açtım. Baktım ki orada onu göremedim. Neyse yoluma devam ettim. Birden ayak sesleri duydum. Birileri sessizce yanına geliyordu. Panikledim, gelen bizim köpekti. Neyse korkuyu atlattım, sayılır. Yolda ilerlerken dükkanın içinde biri bana bakıyordu. Bana bakan kız o kızdı. Bana gülümsüyordu, ben de dalgınlıktan ona doğru giderken birden ayağım takıldı ve düşecektim. Son anda düşmekten kurtuldum. Hafiften kendime geldim. Yine yoluma devam ettim. Bu sefer korkmayacağımdan emindim ama tam olarak emin değildim. Burada bir karar vermem gerekiyordu. Resmen paranoyak oldum. Sonra cami arkadası bahçeye gittim. Lavaboda korkunç sesler geliyordu. Korktum, korkudan lavaboya bile giremedim. Giremeden korkudan yerime gittim.