belirli bir süre sadece arkadaş kalsaydık daha iyi olacağını düşünmüştüm hep.

ben ki her türlü binliği gözümü kırpmadan yaparım laf konusunda ama.

direk seni seviyorum demesi bu kadar mı zordu amk.

bariz bi şekilde ikimizden birisi dese diğeri de bendeeeeeeeeeeeee diye yapıştıracaktı

ama ne zaman nerde ve kim söyleyecek.

bi kaç zaman böyle devam etti. lafda sevgiliydik.

derken doğum günü geldi,

ikimizi ilgilendiren çoğu şeyin değiştiği

  **doğum günüydü ertesi gün

günün schedulesini sordum

-akşam yemeği civarı evde aile ve yakınlarla kutlayacaz muhtemelen çünkü annem yarın akşama bir yere söz verme dedi yemek için. muhtemelen sürpriz yapacaklar. öğlenden sonra kız arkadaşlarla olacam akşam yemeğine kadar. başka da bir planım yok dedi

evet herhangi bir davet gelmemişti bana. kızların yanına mı gidecektim. yoksa ailesiyle mi yemek yiyecektim.

herhalde çağırmaması normal onlara amk.ama insan da umutlanıyor.

bi kenarda bırakılmaz acıtıyor.

-yemekten sonra ne yapacaksın gece boyu evde mi kalacaksın dedim

-bilmiyorum henüz dedi

bende hemen ne yapabilirim diye düşünmeye başlayarak tamam dedim.