/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 76.
    +2
    42

    bizimki ankaranın sert rüzgarını suratımda hissettirdi yazın sıcağında
    -elif mi yazsaydım, ebru işte dedi
    annesi ve babasının elif olayından haberi olmadığı için onlar espri olarak karşıladılar bunu ve güldüler
    -sen ne yazarsan yaz benim gözlerimin okuyacağı tek isim var dedim
    hiç istemeyerek teşekkür ettim kibarlık görünsün masada birazcık diye
    onlarda birşey içti sonra kalktık
    arabaya giderken ebru ile ben yan yana olmasada yine arkadan yürüdük
    sonra bana biraz yaklaşıp
    -annemin fikriydi beyefendi dedi
    -çok normal sen fikrini elife sabitlemişsin dedim
    • *arabaya geldik. herkes bindi
    alanyaya doğru tekrar yola çıktık
    yine aynı senaryo devam etti belirli bir süre.
    sonra bir molada ebruyu tuttum yalnız kaldığımız bir zaman
    -eğer böyle devam edersen bir daha adını bile anmam. yeter ama dedim
    -konuşmuyorum ben seninle git elife anlat derdini dedi
    -öyle mi dedim
    -öyle ded
    -sen bilirsin boşuna koşmuşum peşinden burlara kadar dedim
    -hem suçlu hem güçlüsün dedi
    -suçumu söyle lan dedim
    -sen daha iyi bilirsin beyefendi dedi
    annesi ile babası da bize doğru gelmeye başladır
    ebruya yaklaştım
    -sen şimdiden olmayan birşey için bana böyle yapıyorsan uzatmaya gerek yok. ebru dedim
    -alanyaya kadar daha dayan bana sonra bir daha göremeyeceksin zaten dedim
    geçtim arabaya oturdum
    annesi ile babası da gelince ebru da bindi yanıma
    yine aynı tavırlar
    ruhunu gibeyim emi
    ya böyle bir naz olamaz aşık usandıranı gibtir edin aşk katili yapar adamı
    bir süre yol aldıktan sonra telefonu aldı eline
    bir süre sonra benim telefondan mesaj bildirim tonu geldi
    bana mesaj attığı belliydi okumadım bile amk.
    babasından bir kalem istedi
    bi de petrollerde dağıtılan peçetelerden birine uzandı
    kağıda birşeyler karalayıp
    bana uzattı
    -mesaj geldi okusana yazmış
    elimi uzattım kalemi almak için
    -elifciğim göndermiştir yazdım aynı peçeteye —artık hiç inanmıyorum yazıp bana geri verdi
    -birazcık inanırken benimle konuşsaydın tam inandırırdım dedim
    sonra birşey daha yazdı almadım yazdığını kalemi uzattı yine almadım
    onun yaptığının aynısı ben ona yapıp cama suratımı çevirdim yol boyu
    arasıra babasının sorduğu sorulara cevap verdim
    babası seni eve mi bırakayım dedi evet dedim
    cebimi yokladım anahtar yok
    kaybetmişim amk bi yerde
    şimdi adamlara anahtarı kaybetmişim desem evlerinde yatmak istediğimi sanacaklar diye birşey
    söylemedim
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster