chapter; ilkel korkular

bir ormanda yuruyorsunuz, sessiz bir orman, herkes gibi sizde tedirgin olursunuz bundan. bu esnada biri dibinizde balon patlatsa odunuz takunuza karisir. ama ayni ormanda yururken 10 km otenize atom bombasi dusse sole bir doner bakarsiniz. peki hangisi oldurucudur. elbetteki atom bombasi, ama odunuzu takunuza karistiran balonun patlamasidir. bunu iyi sorgulamaniz lazim.

basari icimizdeki vahsi ati nasil surmeyi ogrenmemizle alaki bir durum. herkesin icinde, boyle bir vahsi at var. eger gemleri elinize almazsaniz sizi tastan tasa vuracak, gitmek istemediginiz yerlerde bulacaksiniz kendinizi. icimde ki o vahsi ati mutfakta cok kontrollu bir sekilde ortaya cikariyordum. ve giderek sorumluluklarim artmakta idi. mutlumuydum hayir, cunku bu yasa geldikten sonra, ne yapmak istedigimi kendime sorunca, karsiligi para kazanma degildi. yada iyi bir kariyer. bunca yil karsisinda ezildiklerimin kolesi olacak kadar aymaz degildim.

azgin dalgalarin arasinda tutunacak bir kutuk bulmustum. hala dalgalarin arasindaydim ama, tutunacak bir kutugum vardi. ve yasam caglaya caglaya akiyordu. sizinde bildiginiz gibi o irmak durmayacak, sakin bir irmakta iseniz, sirti ustu uzanirsiniz. ama azgin dalgalar arasindaysaniz, tutunacagiz kutugunuz yoksa olursunuz. o kutuk aslinda kendinizsiniz. calkantidaysan kendini ara tutunmak icin, cunku digerleri seni dibe ceker.