chapter turk turku gurbette giber

bu sozu hepiniz bilirsiniz ama cok aziniz tatmistir. benim icin yeni bir donem baslamisti, ve hesaba hic bir seyi katmamistim. katsam da evdeki carsidakine uymuyordu zaten. cepte ki parayi bitirmeden is bulmak lazimdi. is bulmak zor istir bilirsiniz. ama dilini bilmediginiz bir ulkede is bulmaya calismak, zor denilen seylerin sinirlarini zorlamaktan geciyordu. abi her isi yaparim diyebilecek kadar bir luksunuz olmaz. butun bu kosullar sizi turklerin kucagina iter.

turklerin kucaginda oturmaniz gereken ve icine almaniz gereken koca bir yannan bekler sizi. aglarini oren orumcekler gibi sizi beklerler, cunku o gibisin gonullu gotverenleri olarak, onlara kaninizi emmelerine izin verirsiniz. en gibtir taktan ise saatine en az 20 dolar verilen bir ulkede saati 8 dolara kopek muamelesi yapilarak calismaya ok demek zorundasinizdir. abi neden 8 dolar deyince, isine gelmiyorsa calisma kardes lafini isitmeniz kacinilmazdir. zaten oyle bir got kimsede olmadigi icin herkes tamam abi der.

1. dunya ulkesinde 3. dunya ulkesinin kurallari hala gecerlidir. tezek kardesiniz okula baslamistir. her dunya dan insan var. herkes hafta sonu hangi eglenceye gitsek, avustralyanin neresini kesfetsek derken, haftasonu kac para kazanirim hesabi icinde bogulup durursun.

aradan 3 ay gecmesine ragmen saati 8 dolara calisabilecegim bir is bile bulabilmis degilim. para suyunu cekmekte. alkol buyuk bir luks, ogle yemeginde en ucuz sey olan patates kizartmasi mayonezle mideye inmekte ( 4 dolar). diger turk ogrencilerle tanismis durumdayim. cogu zengin pici, bu gece hangi club a gitsek diye hesap yapan tipler.

okulda job club (is bulma klubu) var ama ingilizcemden dolayi, tuvalet temizlemek bile imkansiz. para bitmek uzere, eve yuruyerek gidiyorum. intihar dusuncesi baya agir basmakta. yilbasi zamani herkes tatilde. bir restoranin onune geliyorum. bulagibci araniyor yaziyor. iceri giriyorum, ilan icin geldigimi soyluyorum. cv istiyorlar. heryere cv vermekten elde cv kalmamis. sinirleniyorum biraz, ulan bulagib yikamak icin ne cv si demeye calisiyorum. restoranin sahibi olan kadin geliyor. ne oluyor burda gibisinden bize bakiyor. ise ihtiyacim var diyorum. tamam diyor gel ofise gecelim. deneyimin var mi diyor. neden cv in yok vs. bitti diyorum. tamam pazartesi gel basla diyor.

pazartesi aksam 4 te is basi yapiyorum. bi tane asyali eleman var, 1 hafta sonra ayrilacak. bana yapmam gerekenleri ogretiyor. en onemli sey hizli olmalisin diyor. olabildigince hizli. tabaklar nereye konulacak, kagiblar nerde duracak, mutfak nasil temizlenecek anlatiyor. mutfak acayip telasli siparisler hava da ucusuyor. ascilar tava lazim, kepce lazim diye bagiriyor. nefes almadan bulagib yikiyoruz. yika yerine koy onlar kullansinlar sen yine yika yine yerine koy. camdan bakiyorum icerde mutlu bir kalabalik ellerinde kadehler, guzel kiyafetler. ben onlarin mutlulugunun bir parcasi olarak, pisliklerini temizliyorum.

artik cok hizliyim. ascilar bile sasiyor hizima. ayakta dikilmis bulagib bekliyorum. patron olan kadin iceri giriyor. ben burda kimsenin bir sey yapmadan ayakta durmasini istemiyorum diyor. asci duvarlari ve kapilari sil lan diyor bana . hizli ve durust olmanin bedelini yine oduyorum. oysa agirdan alsana gib kafali. amac is yapiyor gorunmek degil mi? ozaman anliyorum, cok fazla durust olmaya gerek yok. zaten asci gelip kusura bakma, sen isini iyi yapiyorsun ama bu huur boyle diyor.

gunde 4 saatte ustumden tren gecse de, haftada 350 dolar kazaniyorum. 200 u kiraya gidiyor. 150 sini bozdur bozdur harca. eve gelir gelmez dus alip zibarip, ertesi gun okula kalkiyorum. o siralar tr ye donmekte olan bir arkadas restoranda benim yerime gec 450 yaparsin diyor. cazip bir teklif. beni patronla tanistiriyor. anlasiyoruz. bulagibciligi birakiyorum. baska bir bulasilikciliga basliyorum. mekan farkli gibis ayni gibis. o sirada okulun job club dan haber geliyor, bir otelde is bulmuslar bana. sabah 5 te is basi yapacagim sabah 9 a kadar 4 saat calisacagim. zorlu bir surec baslamakta. sabah 4 te kalk, 5 ten 9 a kadar calis. 9;30 da ders basi yap. aksam 15:45 ders bitsin, bigiblete atla sehre git saat 16;00 da ise basla 23;00 a kadar calis. tam 4 ay dayanabildim buna

butun bunlari yaparken, yasamak bu mu lan diyor insan. yani sirf kalbim atsin diye, bunlara neden katlaniyorum diye sormaya basliyorum kendime. maasimi hep yarim odeyen turk restoran sahibinin bir gece pilini pirtisini toplayip, bana 4000 dolar takip kayiplara karisacagindan haberim yok henuz. yari fiyatina calistigim yer, yarisini bile odemeden ortadan kaybolacakti.

iste o siralar da bir seyler karaladim. alin okuyun ve bu gunluk yeter uyumam lazim.