Senelerce çektiğim sıkıntılar nefretimin artmasına neden oldu kardeşime bakabilmek için defalarca milletle yattım benim küçük bi çocuk olmama rağmen tüm o pislikler geldi bazı geceleri birden fazla kişiyle birlikte oldum attığım çığlıkları görmezden geliyorlardı her gün bu eziyet her gün bunlar beni yormustu gece olmasını istemiyordum en sonun da içimde biriken kin patladı babam beni odasına çalıştıktan sonra onu diri diri yakacaktim bu kardesimle rahat ve huzurlu yaşamam için gerekliydi gece olduğunda babam beni zütürecek ken ani bir hareketle babama bıçak sapladim ve kardesimle beraber uzaklaştım günler boyu birşey yiyip içmeden evden uzaklaşırken bir çocuğa çarptim benim sefil halimi gördü ve bana acimis olmalıydı beni yanına aldı kardesim de baya bu hastalanmış ti kardeşimi hastaneye yatırdık gün boyu anlayış gösterip soru sormadı benim de tek düşündüğüm biricik kardeşimin hayatiydi...