Dışarda arkadaşlarımla takılmaya devam ettim duvara yazan huur evladı busenin ismini şehrin dört bi yanına yazmıştı. Artık başımın belaya girmesinden korkmuyordum. Buseyle son konuştuğumzda bu yazıları ailesinin görmesinden korkuyordu. biliyorsunuz buseyle artık konuşmuyordum.ama hala onun için bir şeyler yapmak istiyordum. Benden haberi bile yoktu. şehrin dört bi yanını gezip yazıları karalıyordum.ama resimlerini çekmiyordum çünkü buseye atmayacaktım. Yazım böyle geçti okul başladı. Yazın kilo almıştım kaşlarım da bi çeki düzen verdim. Artık tipsiz biri değildim.Özellikle kilo beni çok iyileştirmişti. Artık kızlarla konuşuyor. Kendimi iyi hissediyordum.Çevremde itemsizce kızlar ve ben onlara yüz vermiyordum. Buseyse okulun büyükleriyle takılıyordu. yanına gidip her şeyi değiştirmeyi deneyebilirdim. hatta bunu içten içe istiyordum.ama kendimi dizginledim çünkü o bunu haketmiyordu.onu çok sevmiştim dostlar.Ama olaylar yaşananlar bana onun nasıl biri olduğunu göstermişti. Aylar geçti o huuryu unuttum dostlarım.Ama bugün bile o saf temiz ve değişmemiş sadece beni gören beni seven buseye aşığım. tabi ordaki buse bi figür. aynı özelliklere sahip birini bekliyorum hala.ama bu zamanda malesef çok zor.