Ben arkadaş muamelesi yapınca sanki kankasıymışım gibi konuşmaya başlamıştı. yaşananlardan duygulardan eser yoktu. anlattıkça şaşırıyordum çünkü buse çok değişmişti. Maymun gözü açmıştı.ben onu tanıyodum dostlar ve Eminim şöyle düşündü."Ben güzel kızım bak taliplerim de var neden kendimi onla sınırlayayım ki."Benden sonra bir sürü erkekle konuşmuştu. okulun,şehirin en popüler tipleriyle.Ama nedense bilmiyorum alttan alttan bana onlara yüz vermemiş gibi anlatıyordu. Dayanamadım sordum."Şu ismini duvara yazan elemana da mı yüz vermedin?"
Evet diye cevap vermişti.Ama o tarihler sözler falan kesinlikle bunun yalan olduğuna işaretti. normalde bana yalan söylemezdi buse. Evet yazdıktan sonra heralde vicdanı dile gelmeye çalışıyor,bi şeyler yazıp yazıp siliyordu. neyse dedim bilerek konuyu değiştirdim. Benim hakkımda ne düşündüğünü merak ediyordum konuyu oraya getirdim. Daha önce ona yavşıyolar diye üst sınıflarla sıkıntı yaşamıştım.Bi de duvar karalayınca kızın gözünde meğerse adımız serseriye çıkmış. Konuyu istediğim yere getirince bana, hiç rahat durmuyosun bela nerde sen ordasın, demişti.Halbuki ben öyle biri değildim.Her şeyi onun için yapmıştım bunun için bana minnet duyuyo olmalıydı ama umrunda bile değildi.O an nasıl ezilmişsem senin için o kadar şey yaptım be vicdansız diye sıralamaya başladım. Yapma istemiyorum dedi.Ben de tamam deyip bitirdim konuşmayı.Ben aşk acısından tatilimi hayatımı zehir etmişken o beni engellemiş başkalarıyla konuşmuştu.