baykuş

Tekrar telsizi eline aldı ve sağından touch-and-go için (motor durdurmadan bir taraftan inip diğer uçtan tekrar kalkarak iniş kalkış çalışması) için yaklaşan T-41’i kastederek;
-Bursa 4-2-1,son yaklaşmayı müteakiben kalkış müsaadesi
-4-2-1 Bursa, son yaklaşmayı müteakiben kalkış müsaadesi verildi.
Konuşmayı biliyordu ama kulenin cevabının hangi dilde olduğunu bile anlamamıştı. Yüzbaşı öndeki T-41 iyice uzaklaşınca,
-Kaldır bakalım gaz ver gaz ver,
Diye bağırıyordu. Uçak piste koşmaya başlamıştı. Pervane dönüş yönünden dolayı sola çektikçe sağ pedal veriliyordu bunu ilk seferde unutmuştu. Öğretmen pilotu yardımcı oluyordu ve kalkış hızına ulaştıklarında lövyeyi beraber çektiler. Uludağ’ın zirvesini tam sağına aldığında “döneceğiz demi” diyerek ne kadar rahat olduğunu pilotuna göstermişti. Oysa babası araba sürmeyi öğretmeye kalktığından korkudan kalbi duracak gibi olmuştu. Birkaç keskin dönüşten sonra çalışma sahasının üzerine gelmişlerdi. Bu arada Yüzbaşı tüm pgibolojik harekat tekniklerini uygulaya başlamıştı. Radyoda ağır bir Türk Sanat müziğiçalıyordu. Tam da 17 yaşındaki biri için ideal müzikti(!). Ayrıca küçücük uçakta belki de normal hayatında sigara kullanmayan yüzbaşı sigara içmeye başlamıştı. Daha hareketlere başlanmamıştı ki zaten şehirlerarası otobüslerde sürekli midesi bulanan pilot aday adayının yavaş yavaş rengi kaçmaya başladı.
Ama azminden bir şey kaybetmeden önce pilotunun gösterdiği hareketleri birer birer yapmaya başladı. Normal bir yolcu uçağında seyahat eden birinin hayatı boyunca hiç yapamayacağı herşeyi yapıyorlardı. 90 derece yatışlı 180 derece dönüşler, 45 derece yatışlı 360 derece dönüşler, tırmanış ve dalış hareketleri. içinden “eğer birde tonoatarsak ben bittim” diyordu. Ama çok şükür ki ileri akrobasi hareketleri eğitim/seçme programında yoktu.