Hapisten kaçışlar iki kısma ayrılabilir:

Spontane

Mahkum hapisten kaçmak için bir fırsat yakalar ve onu kullanılır. (bir kapının kazara açık unutulması gibi.) Mahkûm daha önce kaçışı aklından geçirmemiş olabilir, ama özgürlük şansı kaçışını sağlar.

Planlı

Eğer bir mahkûm hapisten başarıyla nasıl kaçılacağını belirmeleye çalışırsa planlı kaçış yapmış olur. Bu en sık kullanılan yöntemdir.

Tarihte birçok ünlü hapis kaçışı vardır.

Frank Morris, John Anglin ve Clarence Anglin kaçılamaz Alcatraz Adasıhapishanesinden kaçtılar. Aralık 1979'da siyasi mahkûmlar Tim Jenkin, Stephen Lee ve Alex Moumaris Güney Afrika'nın yüksek güvenlikli Pretoria Hapishanesinden kaçtılar. 18 aylık planlama, test, hazırlık yaparak, kilitlerin nasıl açılacağını ve anatharların nasıl yapılacağını öğrenerek bu üçlü hapishaneye geldikleri yoldan aynı şekilde 10 kilitli kapı aşarak çıktılar.

Büyük Kaçış

1930’ların Amerikasında, ekonomik krizin had safhaya çıktığı dönemin en büyük banka soyguncusu olarak efsaneleşen bir kanun kaçağı olan John Dillinger, bankaları hedef almasından ve masum halka karşı yardımsever bir tutum sergilemesinden dolayı halk kahramanı olarak nam salmıştı. Zaman zaman yerel polisler tarafından tutuklanmış ama kolayca ellerinden kaçmayı başarmıştı. iki kez hapse girmiş ve firar edilmesi en zor olan hapishaneden polislerle dalga geçercesine kaçmayı başarmıştı.

FBI’ın halk düşmanı olarak lanse ettiği Dillinger’ı yakalamak için verdiği onca uğraştan sonra Dillinger, ayakkabı boyası ile siyaha boyadığı bir ahşap parçasını silah gibi göstererek gardiyanların arasından sıyrılması ve hapishane müdürünün arabasıyla kaçması ABD hükümetini ve yeni kurulmakta olan FBI’ halkın gözünde bir anda aciz duruma düşürür.