Cafer artık delierecek kıvama gelince belinden tabancayı çıkartıp Şerif emmiye ateş etmeye çalıştı. Silah boş . Cafer yavaş yavaş nasıl bir katakulliye düştüğünü anladı. Yanındaki adamların hepsi Halil emminin adamlarıdı. Tek lafıyla Halil emminin anında icabına bakardı caferin hepsi. Halil emmi söze girdi:
+Bak Cafer kardeş. Dürüst olmak gerekirse elimde belge yok ne tak yediğine dair. Ama bu saatten sonra yanındaki adamı iyi seçmen gerektiğini görmüş oldun. Sen Şerif e ve yeleliye yanlış yaptın cezasını çekeceksin.
Ne cezası lan dedi Cafer.

Sabırlı ol kardeş onada sıra gelecek acele etme. Önce şu oğlun olacak çocukla yelelinin bir mevzusu varmış önce onu halletsinler. Beni çağırdı yanına. Al oğlum intikdıbını istediğin gibi ben karismiyorum dedi.

Bende düşünüyorum ne yapsam ne yapsam diye. Berk e baktım. Ağzı yüzü kan içinde. Sağlam dovmusum. Ara la melisi yeleli abime yanlışım oldu bundan sonra dünya ahiret bacımsın de dedim. Mızmız etti bunun babasının suratına bu tane yumruk vurdum yola geldi.

Aradı Melis i dediklerimin aynısını dedi. Sonra aldım telefonu elinden "O senin elinden telefonu alınca o seni gibmişti şimdi ben onun elinden alıyorum telefonu ben onu gibtim dedim. Melis yeleli ne saçmalıyorsun sen falan filan dedi kapadım telefonu yüzüne.

Baktım Berk e bir yumruk daha attım. Sonra cafere döndüm. Herşey paraydi la hani parayla yanındaki adamları satın aldığını mı sanıyorsun? Bak yanındaki adama bi emirle hepsi vurur seni burada dedim. Gözünden yaş geldi.