-Ya canım benim yeni geçti sinirim küstün mü ?
Canım cevap vermek istemiyordu. Kız aynı kız sonuçta. fikirler aynı barışsak da yine sevgili istemiyo olucaktı.Bi saat takmadım sonrasında köpek gibi sevdiğim için yazdım tabi. Onun tribini de yedim sonra gerçi.Onu çok seviyodum dostlar başta gurur yapsam da ona ilgi gösteriyor sevdiğimi söylüyordum. farkında değildi ama beni o pgibolojik bunalımdan çıkarmıştı. Hayatımın vazgeçilmezi haline gelmişti çünkü ona çok şey borçluydum. Zaman geçti bu böyle devam etti. Sadece beni seviyordu sadece bana ilgi duyuyordu. Tabi benim ona gösterdiğim ilgiyi bana göstermiyordu.Bu durumu başlarda çok önemsemesem de son günlerde aşırı derecede canımı sıkmaya başlamıştı. Konferans salonununda bi konu vardı ikimizin sınıfları da aşağı inmişti onu yanlız gördüm ve yanına oturdum. elinde telefonu vardı. saçının çok güzel olduğunu söyledim sonra muhabbet açmaya çalıştım.Ama o bana kısa cevaplar verip telefonu bızıklamaya devam etti.Çıldırdım ama belli etmeden yanından kalktım. Akşam belki mesaj atar sinirlerim gider demiştim. Hayır çevrimiçiydi ama mesaj atmıyordu benden beklediği çok belliydi. artık ağzımı açsam alev çıkıcak derecede sinirlenmiştim. ellerim titreye titreye uzuun bi posta mesajı yazdım. şöyleydi: