Aradan 2 yıl geçti. Kamp katliyamından sonra tam 2 yıl.
Şu sürede INCESO olmasa delirmiştim çoktan.Hem sosyal olarak beni doyuruyor hemde hergün bişeyler öğreniyodum. 30 levele ulaştım. Level ve item acisindan hicbirsey yapmadım amacım faradayın yumurtasıydı. Zengiler ne paralar harcayip ne takimlar kurmuştu. Onlar 100 kişilik gruplarıyla bişey bulamazken benim tek basıma bişey bulamamam gayet normaldi.
Bi yeree bi hata vardı. Bişeyi yalnış düşünüyordum. Hep aynı şekilde düşünmek bi işe yaramiyodu.
Yeni bir arkadaş edinmiştim MegaZeka77667 onunla arada sırada takılırdım. Zamanımın birçoğunu yumurta ya ve çeşitli araştırmalara harcadım. insanın canı hiç sıkılmıyordu konsolda. Hatta gerçek hayatla konsol yer değiştirmişti. Çok az uyuyodum.

Bir atari salonuna gittim. Herşeyin başladığı yer o atari salonuydu.

Mario oynuyodum. Oyunda mantar oldugundan dikkatimi cekmişti. Faradayın şiirinde mantar da geciyordu. Kaç kez oynadığımı hatırlamıyorum.Bi ipucu bulucaksam bu oyundan bulucaktım. Hislerim bu yöndeydi.
Diken çıkan boruları aşınca normal borulardan bitanesinde yanlışlıyla joystick i aşaya kaydırmıştım. O da ne mario aşağıda karanlık bir odaya girdi ve yapımcısının imzası arka plandaydı. Ağzım acık kalmıştı çünki süper mario oyununda bile gizli bir yumurta vardı.

Vay anasını...

Buda bir tür oyun olduğuna göre..
Tüm oyunları oynamam lazımdı ama 0dan başlamalıydım hepsinin supriz yumurtasini bulmam lazımdı. Kendimden okadar emindimki bunlardan bişey çıkıcak bana.

Gezegen gezegen gez nereye dıbına koyim...