Gayet düzenli bir şekilde 10 kişi aradık durduk.
Yaklaşık 800 gezegen dolaştık her taşın altına baktık. Grupda sadece ben pre üyeidim. Grup başkanıda bendim.
Yanına mantar al diyor şiirde ama oyunda mantar diye birşey yok. Kurukafayıda aradık durduk hiçbir sonuç alamadık 27 level olmuştum elimde sağlam bir kılıcım guzelde bir zırhım vardı.
Bizim grubumuz diğer gruplara göre en eziğiydi. Millet neyi var neyi yok oyina yatırıyordu. Buna nazaran mirasda gitgide artıyordu. Paralı kullanıcılar kendilerine bi gezegen oluşturabiliyordu mesela. Biz ise karakterlerimiz zarar görmesin diye okul gibi güvenli yerlerde uyku moduna alıyoduk. Adamın gezegeni var la. Kocaman istediği gibi döşüyor. INCESO meydanına gidip skorbord a baktım halen tek bir ipucu bulan yoktu. Amk delisi ölmeden bi şiir bıraktı gitti bize diye söylenirken Silah sesleri duydum! Hemen aletleri kapatıp. Bir silah kaptım kendime. Olamaz Merve!
+Arkana bakkk!
-Hsgibtir!
+Bidahakine daha dikkatli ol herzaman seni kurtaramayabilirim.
Sakin bir yere gecip nerden geldiklerine kac kiai olduklarina felan baktık
-Olum çok kalabalıklar dağa bak!
+Ne yapıcaz?
-Başkaaaannnnn kaçmalıyız.
Duydu bizi emrini verdi hepimiz kaçıyoduk zaten başkada çaremiz yoktu. Arkamızdan öyle bir ateş acıyolardıki agaçlar yıkılıyordu. Şanslı olanlar 4 5 m daha koşabiliyordu. Merve yanımdan koşuyordu.
+Merve yere yat!
Diyip ikimizde yere kapaklandık.
+Kaçmamız imkansız.
-Ne yapıcağız ki?
+Biraz ayrı duralım otların altında saklanalım.
Sürüklenerek kendime güzel bi yer buldum. Kampdan vurulan bi arkadaşdan üstüme kan bulaştırıp. Beklemeye koyuldum.
Silahlar 5dk sonra susmuştu. Ara sıra tektük silah sesi geliyodu. Canlı kalanlara sıkıyolardı. Sıra banada gelicekti. Çok iyi kamufile olmuştum fakat bir askerin ayagını sırtımda hissedene kadar böyle bir korku yaşamamıştım.
Hareket edersem belki bu askeri öldürürdüm ama sonra işim bitmişti.
Ölü taklidi yaptım. Boşluğuma bir tekme savurdu canım okadar yandıki gıkımı çıkartamadım. Ölü gibi..