Heyecanla arkama döndüm ama havalandırma karanlık olduğundan bir tak göremedim.O sırada Sarimsakkokulukalem? diye bi ses duyunca havanlandırmadakinin yaratık değil insan olduğunu anladım. içim kıpır kıpır olmuştu. Hemen sessizce sen kimsin ?Dedim o anda yüzünü gördüm.Ve o en yakın arkadaşım Denizdi. Nasıl geldin lan buraya falan derken yaratıkların bizi izlediğini fark ettik. Yaratıklar burada olduğumuzu anlamıştı ve çıldırmışlardı.

Havalandırmadan geri geri kaçarken bi anda düşmeye başladık ve kendimizi bir odanın içinde bulduk. Çok garip bir odaydı. Dağınıktı. odadan işimize yarayacak eşyaları topladık ve hücrelerin olduğu kısıma çıktık. O anda deniz ve yaratıklar bir halüsünasyonlarmış gibi ortadan kayboldular. Delirmeye başladığımı anlamıştım. yaratıklar , deniz hepsi halüsünasyondu. Sadece Tımarhane ve Ben vardık...