günler böyle akıp gidiyordu..

girişlerde herkes sami dayının yüzüne bu yanında ki kim? gibi bakıyordu..

o ise yavaşca elini kaldırarak , başını yana eğiyordu mekancıya bakarak..

bu " tamam problem yok" demekti..

normalde giremeyeceğim bu batakhanelerde tek temiz kıyafetli insandım.. karşımdakiler pislik içinde yaşayan ,burnunu karıştırıp masanın altına süren tiplerdi..

iğreniyordum onlardan ama köpek gibi paraları vardı..

masaya çıkardıkları dumanı üstünde darphaneden yeni basılmış banknotlar benim için tertemizdi ve gözüm onlardaydı.