Birkaç saniye sonra Kerim'i gördüm. Ellerini şaklatarak bana doğru geliyordu. "Tebrik ederim kardeşim. Çok iyi konuştun." dedi ve ellerini şaklatmayı bıraktı. "Ama sevgilim olmadı." dedim yüzümü eğerek. "Üzülme be kardeşim. En azından arkadaş olmayı başardın." dedi. Asık suratımı düzelttim ve "Haklısın kardeşim." dedim. Koluma girdi. Birlikte kafeye dönerken "O kadar da güzel değilmiş!" dedi alaycı bir ifadeyle. "Bana göre dünyanın en güzel kızı." dedim kararlı bir halde. Daha sonra birer çay daha içtik. Hesabı ödeyip ayrıldık kafeden. Evlerimize dağıldık. Eve gittiğimde Sıla'ya aşık olmadığımı, sadece ondan hoşlandığımı fark ettim. Yatmadan önce biraz mesajlaştık yeni arkadaşımla. Ertesi gün okul çıkışı sahilde buluştuk...