"dur demek geliyor içimden, fakat konuşamıyorum. dudaklarımdan sadece 'lütfen gitme.' kelimeleri dökülüyor"

o zamanlar 17 yaşında hafiften tombul, konuşmasını bilen, nerede ne yapacağını bilen, değişik bir tipim işte. lise 3. sınıfı manisada bir meslek lisesinde 26 erkeğin 3 kızın olduğu bir sınıfta okuyorum. ilk dönemde derslerim ortalama derecedeydi, 7 tane asker varken köpek gibi çalışıp 7 tane 2 yapmıştım. fakat benim sorunum devamsızlıktı. okula gitmiyordum. siz diyin dersleri sevmediğinden ben diyim disiplinsiz yetiştiğimden. fakat gitmiyordum işte. ikinci dönemin nisan ayında sanıyorum ki, müdür yardımcısı çağırıyor odasına, diyor ki kaldın. hocam nasıl olur falan filan derken yapacak birşey yok diyorum ve 23 nisan tarihinden itibaren okula gitmiyorum.