-Al oğlum bu artık senin odanın duvarında asılı kalacak
-Emin misin baba ? Bu tüfek senin için çok önemli değil miydi? Baban bırakmıştı hani sana?
-Evet babamdan kalma ama bende oğluma artık bırakıyorum bugün ilk avını vurdun ve bunu almaya hak kazandın.
-Teşekkür ederim baba.

Gecenin bir vakti her ne hikmetse uykum kaçmış uyanmıştım. Saate baktım daha saat 3.45 idi. Üşenmedim yataktan dışarı baktım. Etraf sakindi, boş gözlerle dışarıyı süzüyordum. En küçük ayrıntı bile dikkatimi çekiyordu. Kedi geçti onu bile fark ettim o karanlıkta. Ya sen bu saatte hayırdır amk niye uyumuyon diye düşündüm. Biraz daha bakındım etrafa sonra perdeyi geri kapattım. Gözüm karanlığa alışmıştı artık odayı rahatça görebiliyordum. Arkamı döndüm ve birinin baktığını hissettim kapı arasına baktım hani genelde öyle oluyor derler ya. Yoktu amk etrafıma bakındım hiçbir şey yok. Mutfaktan bir ses geldi. Duvardaki tüfeği aldığım gibi mutfağa koştum birde ne göreyim.