Bundan yaklaşık 11-12 sene önce Bilecik/Osmaneli de ilkokula başladığımda sınıf olarak piknik yapmaya gidecektik o zaman ki şartlarda şimdi ki gibi bol otobüs bulunmuyordu Remzi amca okulun önünde ki otobüs hattında görevliydi hocamız önce ki günden otobüs ayarlamıştı ama bir arıza çıktığı söylenip piknik'in iptaline karar verildi o zaman işte orda tanıdık Remzi amcayı bizim 20-25 kişi elimizde poşetlerle çantalarla oturup ağladığımızı görünce kendi otobüs sırasını yapmadan hocamızın yanına gelmişti niye ağlıyor bu çocuklar deyip durum anlatılınca "bu çoçukların gözlerinden akan yaşa dayanamam " deyişi hala aklımda ve bize dönüp " otobüs geldi siz hala oturuyorsunuz " dedi biz tabi heycanla bindik ve piknik alanına gittik ama o anı ve o kıpkırmızı otobüsü unutmak mümkün değildi 3 - 4 gün önce tesadüf yolda denk geldi plakadan tanıdım az ilerde dinlenme yerine girdi peşine bizde girdik şöför başkaydı tabi ama remzi amcanın oğlu devam ediyormuş işe olayı anlattım çok hoş sohbet ettik remzi amca o gün bizi piknik alanina zütürdü diye işinden olmuş ve bir kaç ay sonra vefat etmiş ALLAH rahmet eylesin ama şunu bilsin ki o 20 çocuğun hayalini gerçekleştirdiği için bu gönüllerimiz ondan hep razı olacak 20 arkadaşım adına söylüyorum seni çok seviyoruz remzi amca mekanın cennet olsun .