Gelen sesle irkildi... onun sesi.. ok gibi fırladı yerinden, yüzünde silemediği, taze ot görmüş eşşek sırıtması ile baktı bir şey demeden. Yüzünde cennet fışkıran özlem ona bakıp gülümsüyordu. Neler konuşuyorsun öyle kendi kendine dedi. Zor tutuyordu kendini tahir, koşup sarılacak ve bir daha asla bırakmayacak gibi... kıyamıyordu bile bakmaya. Özlem tahirin içinde kopan fırtınardan bihaber, ona doğru yürüdü hızlıca. Gelme kız, gelme, yaklaşma, tutamam kendimi, tutmazsam sarılırım, sarılırsam asla bırakmam diyordu tahir içinden. Hiç bir şey diyemedi. Ne oldu, dilini mi yuttun dedi özlem. Tahir yüzündeki gülümsemeyi silemiyordu. Ah bir bilsen kız... tam bir salak durumunda hissediyordu kendini. Yoo diyebildi ancak, bayadır yoksun da, şaşırdım diye ekledi. Özlem gülümsedi...