Yolda yürürken fark ettim. Yedinci kurbanıma çeşitli fanteziler uygulayarak ve yaşdıbına son vererek yedinci kurbanımın içindeki doğmasına beş ay kalan bebeği de öldürmüştüm. Yani bir taşla iki kuş vurmuştum. Aslında kurban sayım sekize yükselmişti... Pastahanenin önünden geçerken dikkat ettim. Kapıyı kilitleyip oradan ayrılmama rağmen kapı açıktı. içerideki polisleri görünce adımlarımı hızlandırdım. Nadiren görüştüğüm birisi vardı ve silah işleri ile uğraşıyordu. Onun evine gittim. Kapısına tıkladım. Kısa bir süre sonra açtı. Beni görünce şaşırdı. Hemen konuya girdim. "Bana bir silah lazım. Şu ses çıkartmayanlardan. Susturuculu mu ne diyorlar?" dedim. "Elimde yok kusura bakma." dedi Celal. "Boşuna nefes harcama. Sen de her türlü silahın olduğunu biliyorum." dedim ve cebimden yüklü miktarda para çıkarıp ona uzattım. Paraları görünce gözleri parladı. "Bir dakika bekle. Hemen geliyorum." dedi. Kısa bir süre sonra gelip susturuculu bir tabanca uzattı bana. "Tam senlik!" dedi. "Sevdim bu bebeği. Haydi görüşürüz." dedikten sonra ayrıldım oradan. Silahı belime sakladım. Çete işlerindeyken öğrenmiştim belime silah saklamayı...