ilk gece epey geç uyudum. Annem ile babamı düşündüm. Sanırım ikisi de istememişti beni. Artık ikisi de umurumda değildi. Bir an önce buradan kurtulup yeni bir hayata başlamak istiyordum. Sabah çocukların gülüşmeleriye uyandım. Büyük, beyaz örtülü bir masa etrafında toplanmış, kahvaltı ediyorlardı. Bir yandan gülerek konuşuyorlar, bir yandan da önlerindeki yiyeceklerden yiyorlardı. Ellerimi ve yüzümü yıkadıktan sonra masaya doğru yürümeye başladım. Boş sandalyeye oturdum. Ben oturunca sustular, asık suratla kahvaltı yapmaya devam ettiler. Ben de biraz atıştırıp kalktım. Kısa bir süre sonra orta boylu iki abla geldi. Masayı toplayıp temizlediler... Canım sıkılıyordu. Kimse benimle oynamıyordu. Yatağıma uzandım. O esnada tartışma sesleri duydum...