19 yaşıma girdikten bir gün sonraydı. Abim rüyama girdi. Neden böyle yaptığımı sordu. züt gibi kaldım amk rüya da bile. Sonra uyandım. Abim haklıydı amk. Nereye kadar susacaktım? Herşeye rağmen hayat devam ediyordu. Gece 2 den sabah 8 e kadar bunun muhasebesini yaptım yatmadan günah muhasebesi yapar gibi. Ve düzelmeye karar verdim...

Sabah odadan çıktım. Kahvaltı tabaklarını zütüren annem şaşkınlıktan tabakları yere düşürdü. Suratından belliydi ne kadar şaşırdığı. Sevinmekle şaşırmak arasında kaldı. Gittim bi kere öptüm. Mutfağa geçtim babam sigara içiyordu. Adam beni görünce ağzındaki sigarası düştü. Sahiden de şaşırtacak bir davranış mıydı yaptığım?

Neyse yemeğimi yedim. Annemle ayaküstü sohbet ederken konu Leyla dan açıldı. Ben düşündüm 1 sene kim beni bekler amk çoktan bi erkek arkadaşı bulmuştur kendine diye. Ama annemin dedikleri beni benden almıştı. Çünkü hastalığımın her gününde beni sormuş kapıya kadar gelip...