o akşam umut evdekileri arayıp bizde kalacağını söyledi cuma günüydü 2 gün okul yoktu ve o gece bizim en heyecanlı gecemiz olucaktı muhabbet şöyledi

b: ben u:umut

u:Kanka bizim hayatımızın amacı düzgün bi hayat değilmiydi bu parayla amacımızı gerçekleştiririz
b:olum doğru diyosunda işte ya başımız derde girerse polisiyle mafiasıyla
u:gibtiret mafiasını polisini bu parayla bi iş kurucaksın izmirde al sana istedğimiz hayat be
b:doğru diyon aslında
u:parayı bulmuşuz çekip gidelim izmire bırakalım okulu felan güzel bi iş kuralım

umutun dedikleri kafamı çok kurcalıyordu aslında polislik bi durum yoksa izmirde kim bulabilirdi bizi ama evdekilere söylememiz lazımdı ikimizinde aile bağları düşüktü biz birbirimizin ailesiydik ikimizde evdekiler pek takmazdı bizi o yüzden biz evi terk ediyoruz dediklerinde anneler ağlardı biraz babalarımız pek takmazdı 2 gün boyuncu bunu düşündük planımızı yaptık izmirde bi cafe açıkcaktık ikimizde lise boyunca yazları cafede çalışıyorduk cafe işinde tecrübemiz baya vardı cafenin isminide gizemli cafe koyucaktık biraz zaman kovaladık aradan 1 hafta geçti parayı soran eden olmadı evdekilere gitceğimizi açıklama zamanı geldi tahmin ettiğimiz gibi oldu anneler ağladı babalar pek giblemedi geri döneriz diye burda bizi bağlayan hiç bişey yoktu o istanbuldaki son akşamımızdı herzaman gittiğimiz sahildeki banka gidip aldık biralarımızı ve vay be gidiyoruz gerçekleşiyor hayallerimiz konuşmasını yaptık biletlerimizi almıştık yarın izmir yolcusuyduk