Hayatımın en zor saniyelerinden sonra mantıklı olanı yapmaya karar verdim. Aynı zamanda bencil olanı..
Geriye doğru koşmaya başladım. Şans eseri apartmanın kapısı kapanmamıştı. Kapıyı açık tutmak için kullandığımız küçük taş kapının kapanmasını engellemişti. içeri girdiğim gibi taşı ayağımla ittirip kapıyı kapattım ve camdan izlemeye başladım.
"Ne yapıyor lan o adamlar? Tecavüz mü ediyorlar?" Hayır tecavüz etmiyorlardı. Öldürmüyorlardı da başka bir şey yapıyorlardı.
Biri boynunu ısırıyor, biri kolunu almış ağzına zütürmeye çalışıyordu. Kadını canlı canlı yiyorlar mıydı? Yoksa ben hayal mi görüyordum? ikisi kadınla uğraşıyordu. Ben onları izlerken gözümü azıcık yukarı çevirdiğimde bir çift göz bana bakıyordu. Evet bu üçüncüleriydi. Beni görmüştü. Sağa sola sendeleyerek kapıya doğru gelmeye başladı. Ne yapacağımı bilemiyordum. Donup kalmıştım, kanım çekilmişti adeta. Soğuk soğuk terliyordum. Hareket bile edemiyordum sanki.
Oraya yığılıp kalacağımı düşünürken arkamda bir el hissettim.