Sabah uyandığımda sessizlikten başka hiçbir şey duymuyordum. Camdan dışarı baktığımda ise dünkü trafikten eser kalmadığını gördüm. Etrafta park halinde olan birkaç arabadan başka bir şey yoktu. Normalde cadde üstüne park etmek yasaktı bu adamlar neden böyle yapmıştı ki?
Yine sorulara dalmışken elektriğin gelip gelmediğini kontrol etmek aklıma geldi. Gidip ışığı açtım ancak hiçbir şey olmadı. "Ulan elektrikler yok, şarjım sıfır, babam da gelmemiş. Ne yapacağım şimdi dıbına koyayım?"
Tekrar pencerenin önüne gittim ve izlemeye koyuldum. Etrafta dolaşan 1 insan bile yoktu. O an gözüm karşı apartmandaki pencereye takıldı. Evet, bir adam perdeyi açmış bana doğru bakıyordu. O an anladım ki herkes aynı şekilde korkuyordu ve evlerinden dışarı çıkamıyordu.