Birkaç saat sahilde dolaştık. Bir ara beni çok sevdiğini söyledi yalancı. Ben de seni çok seviyorum demiştim yalancıya... Ertesi gün Rıfat'ın ölüm haberini almış müdür. Beni çağırdı yanına. "Sen mi yaptın? Bana doğruyu söyle." dedi kızgın bir halde. "Neden bahsediyorsunuz?" dedim soğukkanlı bir tavırla. "Dün iş çıkışı Rıfat'ın adresini istemişsin yardımcımdan." dedi. "Evet, istedim. Ne var bunda?" dedim. "Bana bilmiyormuş numarası yapma. Rıfat'ı sen öldürdün, biliyorum." dedi. Şaşırmış numarası yaptım. "Hayır, ben öldürmedim." dedim. "Göreceğiz. Eğer bu işte parmağın varsa kızımı ve işini unut. Ayrıca hakkında idam cezası isteyeceğim." dedi. "Ben yapmadım. Göreceksiniz." deyip odadan çıktım. Sevda'nın yanına gittim. Bana soğuk davrandı. Odadan kovdu beni. Çıktım iş yerinden. Gittim sahile, bir ara gözlerimden yaş geldi bankta otururken. "Sıra o ahmakta!" dedim... Müdür yardımcısını takip ettim. Sessiz bir mahalleye girince etrafı gözetledim. Ortalıkta bizden başka kimse yoktu. Arkasından yaklaştım. Elimle ağzını kapatıp tenha bir yere çektim onu. Cebimdeki çakıyı çıkardım ve karnına sapladım. Bir iki üç... on beş kez bıçakladım onu. Çantasıyla birlikte yere yığıldı. "Beni ispiyonlamayacaktın ahmak!" dedim. Daha sonra kaçtım oradan. Uzak bir yerde telefon kulübesi buldum. Sevda'yı aradım. Buluşmak istedim...