beyler bugünümü anlatayım kısaca

yazıları okumayı bitirdikten sonra ilk sahaya inişimdi bugün. aynı ortamda bulunduğum ama muhabbetimin olmadığı 3 dişiyle baya iletişim halindeydik. dediklerimi dinliyorlardı baya ben de hiç olmadığım kadar rahattım. ikisi pasif ilgiliydi östrojen/testosteron 75/25 diyebilirim. birisi daha az ilgiliydi onunla gerçi çok bi muhabbetimiz olmadı o da 80/20 civarıdır tahminen

neyse ordan ayrıldıktan sonra arkadaşlarla biyere oturduk çay kahve içeriz diye. ama benim içimdeki yaşama sevinci tavan böyle. içeri bi girdik bizim arkadaşların tanıdığı 3 kız da orda arkadaş hemen geçti yanlarına oturdu. ben daha gerideyim tam "ben eve geçeyim" diyecektim ki ulan fırsat bu fırsat oturayım dedim. yemin ediyorum 1 hafta önce bu olay olsa sırf dişiler tanımadığım insanlar diye çıkar giderdim oturmadan. oturduk güzel bi muhabbet ettik. ama ben nasıl rahatım konuşurken tek kelime dilim sürçmedi ben bile şaşırdım. bunun nofap etkisi olduğunu düşünüyorum gerçi 4. günüm daha. (1 hafta önceye kadar her gün ferre+fap) biraz muhabbetten sonra millet sırayla cebinden sigara çıkarmaya başladı içmek için. aralarından bi dişi paketi çıkardı bana uzattı direk. aldım içinden teşekkür ettim. ortamda gereksiz laf yapmadım ağırlığımı koydum biraz. aralarında muhabbet ederlerken bu sigara veren dişi beni kattı muhabbetin içine direk bana bi soru sordu ismimle hitap ederek. ismimi biliyormuş meğer (komutanın dediği gibi az stalkçı değil bu puştlar) orda işim bitince kalktım. sigara veren dişi ve arkadaşı pasif ilgiliydi denebilir. östrojen 70/30

ordan kalkınca otobüse bindim bugünkü ilerlememi düşündüm otobüsten inince etrafta dişi arıyom mq .d törpülenmiş alfamı ortaya çıkarmak için can atıyorum. bi dişiye bildiğim bir yeri sordum tarif etti ilgisizdi bu aktif ilgisiz. östrojen 85/15

nitekim bugün bayadır yaşamadığım kadar mutluluğu yaşadım. 1 hafta önce bana şu gün şöyle şeyler yaşayacaksın deseler inanmazdım.

şu bi gerçek ki şuana kadar okuduğum kişisel gelişim kitapları fasa fisoymuş. gerçi tcma da para tuzağı demişti o kitaplar için. sosyal fobi vardı az bişey bende. her okuduğum kitapta üstüne git korkularının vs. cümleler farklı şekillerde önümüze koyuldu. tamam üstüne gitmeye çalıştık ama hiçbir kitap bize olayları komutanımız gibi temelden anlatamadı. şu yazıyı okuyup da başlığı okumayan varsa tavsiyem kesinlikle okuyun. 500 gelişim kitabı okusanız bu bilgileri bulamazsınız. bu bile başlık sahibinin gerçek bir alfa olduğunu kanıtlar

ve son bir şey söylemek istiyorum. bu başlık benim sebep sonuç ilişkisi kurmamı geliştirdi. mesela bugün ilginç bir şey keşfettim. geçmişe baktığımda ne zaman ferre izlediysem, içime kapandıysam, sanala sarıldıysam hep o dönemler slow şarkılar dinlerdim. metal tarzı dinleyenler bilir doom metal diye bi tarz vardır depresyonun dibidir adamın dıbına koyar. şu iki gündür zevk bile vermiyor o şarkılar. yani dinlediğiniz müziğe bile etki ediyor mq

neyse kısaca anlatacaktım ne kadar yazı yazdım bu kadar yeter yarınki maceralarda görüşmek üzere