Huddam bu arada cozum yolu aramaya baslamisti. Fatmanin karni iyice sismisti. Artik dogurması an meselesi fakat karni sistikce gobeğı karariyor. Ve damarlanmaya basliyor. Huddam bu cocugu dogar dogmaz öldürulmesi gerektigini soyler. Fatma bunun olmasina izin vermeyecegini onunla birlikte kendininde oldurulmesini kabul ediyordu. Buna da zubeyd izin vermiyordu. Huddam cinlerine etrafta olmalarini ve herhangi bi tehlikede onlari haberdar etmelerini soyler. Huddam cocugu dogurtmayi soyler . Belki bir ihtimal kurtulabileceklerini ekleyerek. Fatma caresizce kabul eder. Zubeyd ise hala kararsizdir. Fatmanin gozyaslari karsinda huzunle kabul eder. Huddam cocugu dogurtmaya baslar . Fatma aci cekmeye basladiğı an bir kahkaha sesi gelir. Zubeyd " onlar... " der ve o esnada kapı 'çaaattttt' diye acilir. Soguk ve kuvvetli bir rüzgar girer içeri. Huddam cinlerini cagirir. Fakat gelen olmaz. Fatma aci cektikce sesler yukselir. Fatma can havliyle son bir ciğlik daha atar. Huddam cocugu cikartir. Gözleri simsiyah bir cocuk dunyaya gelir fakat bu cocuk aglamaz . Huddam ellerinin arasina aldiğı bebeğı basinin ustune kaldirarak arapca ayetler ve kelimeler soyler. O anda cin kadın görünür...