insanın en çok korktuğu şeylerden biri yalnızlıktır.Siz ağlarken yanınızda kimse olmaması gibi,bir kişi vardı sadece onu da elimin tersiyle ittim. Ağlamaya devam ederken biri saçlarımla oynamaya başladı. Kafamı kaldırdığımda yine Elif vardı.
Elif:Bu küçük çocuk neye ağlıyor bakalım
Ben:Sen gitmedin mi?
Elif:Gidermiş gibi yaptım.Bu halde seni yalnız bırakacak kadar salak değilim ya
Ben:...
Elif:Kalacak yerin yok gibi
Ben:Ben başımın çaresine bakarım.
Elif:Yok öyle,gel bizim evde kal bu günlüğüne sonra ne yapıyorsan yap, madem beni istemiyorsun
Ben:istememek ile alakası yok.
Elif:Niye o zaman bana böyle davranıyorsun?
Ben:iyiliğin için
Elif gülmeye başladı,
Elif:Sen mikrop musun? Ne kadar saçma konuşuyorsun, kafana fazla darbe almışsın sanırım
Küçük bir gülümseme ile konuyu kapattık. Elif'in evine doğru yürümeye başladık.