Felsefe denince aklıma birisinin düşündüğü, kurguladığı, sorular sorup yanıtlarını bir öğreti şeklinde diğer insanlara konuşarak ya da yazarak aktardığı oluşum geliyor. Burada can alıcı nokta ise bu düşünce ya da öğretilerin "o kişiye" ait olması. Yani onun düşünceleri, doğruları, hayat sistemi, söz konusu olan. Sonuçta genelleme çatısı altında bazıları kabul edilebilir gerçekler ya da yollar olabilir, ama konuyu kişiye indirgediğimizde bence herkesin kendi felsefesi olmalı. Kendi mutluluk yollarımız, kendi gücümüz, güçsüzlüğümüz, kendi seçimlerimiz ve bu seçimlerin bize getirdikleri. Tek tip elbise dikip bunu tüm bedenlere giydirme çabası gibi görüyorum felsefik yaklaşımları. Sonuçta etkilenme adına çok hassas bir yapıya sahip olduğumuzdan da bu türden felsefik sistemlere çok fazla inilmemesi taraftarıyım. Sanırım felsefelerin en sağlıklı olanı, insanın kendisini bilmesi, tanıması ve kabullenmesi...