mahalledeki abi dediğimiz yasinle ender benim abimi dövüyordu. küçük abimle aramızda 3 yaş vardı. o an ne yapacağımı bilemedim, ama çok sinirlenmiştim. o benim abimdi, her ne kadar o beni sevmese de ben onu çok seviyordum. üstümdeki şoku attıktan hemen sonra abimi boynunu kollarını arasına alan yasin'in sırtına atladım. çok ufaktım lan işte napabilirdim ki, yasin beni tuttuğu gibi fırlattı yere. ama hala abimi dövmeye devam ediyorlardı. bu sefer yerden bulduğum taşı aldığım gibi yasinin kafasına geçirdim ve abimi alıp eve kaçtım.

annem abimin yüzündeki kanları görünce hemen bana bağırmaya senin yüzünden olmuştur demeye başladı. karşılık vermedim, boynumu önüme eğdim. çünkü biliyordum abimi kurtardım desem bile inanmayacaktı bana. abimin elini yüzünü temizledikten sonra abim olayı anlatmaya başladı. işte anne yasin ve enderle tartıştım kavga ettim dedi. orda abime darılmıştım neden benim onu kurtardığımı söylememişti ki ? akşam babam ve abimde geldikten sonra olayı aynı şekilde anlattı. bende beni kurtardığını söylemese bile en azından bana kızmadılar diye sevinirken tam o sırada zil çaldı...