daha çok ufaktım. hayatın dışarda arkadaşlarımla top oynamak, üstümün başımın kirlenmesine aldırmadan saatlerce sokaklarda eğlenmek olduğundan ibaret olduğunu sanıyordum. ha birde okula başlamıştım o yıl bide o var. en sevdiğim şey dışarda top oynamaktı. üstümü başımı kirletmekten başka bi zararım yoktu aileme. aslında çok uslu bir çocuk değildim, sürekli kavga ederdim. ben çocukları döverdim, çocukların abileri de gelip beni döverlerdi. iki tane abim olmasına rağmen hiçbir zaman beni korumadılar, benim hep serseri olduğumu, hiçbir taka yaramayacağımı söylerlerdi.

o küçük yaşıma rağmen abilerimin beni hiç sevmediğini anlamıştım. neyse bi gün yine arkadaşlarımla dışarda top oynarken birden bir bağrışma çağrışma koptu, az ileride 2 çocuk bir çocuğu dövüyordu. Hepberaber oraya koştuğumuzda gördüğüm manzara karşısında elim ayağıma dolaşmıştı...