Seven gibilir lafı doğru. fakat sevip gibilen insan olgunlaşıyor ve hayatın acımasız gerçekleri ile başbaşa kalıyor. daha önce hiç sevmeyen insan ise bir gün seveceği günü bekliyor ve zannediyor ki çok mutlu olacak. tıpkı filmler deki gibi.bir örnek vermek istiyorum panpa bununla ilgili.ben yıllarca birisini Karşılıksız sevdim. beni hep reddetti. fakat bir defa bile konuşma fırsatı vermedi bana.bi kez bile dinlemedi.bu kızın daha önce erkek arkadaşı olmamış. kız da bende yaş olarak büyüğüz 26 27 yaşları yani öyle söyleyim. olgunuz yani. daha sonra öğrendim ki bu olgun kız ilk görüşte aşka inanır mış.ben neler yaptım bir taka yaramadı fakat bir gün lavuğun teki çıkacak görür Görmez ona aşık olacak yani öylemi? Böyle bir şeyin asla olmayacağını adım gibi biliyorum.ya da aşık olduğunu sanıp günün birinde o kişiden acı bir tecrübesi olacak. sözün kısası, sevmek de sevilmek te önemlidir aslında. fakat hiç sevilmez iseniz kendinizi değersiz hissede bilir siniz fakat hiç sevmeseniz olgun luğa erişemez siniz. gerçekler den uzak hayal dünyanızın birisi tarafından gibile ceği günü beklersiniz.o yuzden sevmek sevilmek ten bir adım önde. benim fikrim bu