Uzatmadan mevzunun asiline geliyorum.

Şimdi yedim içtim doydum şükür;ardından askerlik şubeye gittim.
Orada bana sevk kağıdını verdiler;zaten önceki kağıdımda nerede ne olduğum detaylıca var.
Amaç beni yönlendirmek(sora sora buluruz komutanım ne gerek var)

Yol tarifi falan;teslim birliğime geldim.
Nizamiyede;katılışın onaylanması için bir kaç işlem oldu.
Ardından gerekli diğer işlemler(aşı,bot, kıyafet vb.) rahat 4 saatten fazla sürdü.
Sırf ben değilim kaç kişi gelmiş;bende tabi en azından heyecanlandım.

Sonuçta benim gibi ortamı bilmeyen;bu kadar kişi.
Askeriye de ne kadar çok kişi olursa her anlamdan o kadar iyi(arkadaş edinme, görev dağılımları vs)

En son bizi aldılar koğuşa zütürdüler.
Bune lan rahat 120-130 kişilik bir oda.
Herkes bir alt bir üstte yatacak;bizi buraya getiren kişide şey dedi
"Yatak paylaşmasını sonra yaparsınız amk"

Bide amk eğitim çavuşcusu geldi;anlamadık adamla daha tanışmamışız
"Hoşgeldiniz bin kuruları"güldü yanında ki elemana baktı(tertip mi yoksa aynı görevde mi bilmiyorum)
lan olum ya bak şimdi aklıma ilk günler geldi. Diğerü hungarca tebessüm etti.

Sonra döndü bize dedi ki;
"Nizamiyeye bıraktınız mı?

Biz evrak soruyor galiba hemen hemen hep bir ağızdan "evet"dedik

ilk önce yemin ediyorum bağırdı;
-"Ne evet lan dal yaraklar benim rütbem ne biliyor musunuz?"

Biz ahan da taşağı tuttuk dedik;
işte özür dileriz komutanım falan diyenler var baktık yanında ki lavuk kendini tutamadı galiba bastı kahkayı
"Üzerlerine gitme lan"
"La tamam amk;beyler varsa olan beyninizi nizamiyeye bırakın yoksa çok dert olur"

Hayda bu ne şimdi*Ne dedi anlamadım ki hatta ANLAMADIK Ki