Eve gittim kapıyı kırarcasına çalıyorum hınca hınç doluyum ve gözlerimden yaşlar süzülüyor içim içime sıgmıyor kapıyı reşo abi düsük bir sıfatla açtı abin abin dedi ben hemen içeri koştum üstüne beyaz bir çarşaf örtmüsler hayırrr diye bağırdım hıçkıra hıçkıra ağlıyorum abim canım kanım ölmüştü o benim hayattaki tek varlığımdı bunu bunu kim yaptı diye bağırmaya başladım reşo abim elini omzuma koyarak cemonun adamları dedi kafama koymuştum cemoyuda adamlarınıda dalağından gibicektim dıbına koydumun topları deyip bi rakı fondip çektim uyuyamadım sabaha kadar abim ulan abim ağlıyorum duvarlar üstüme üstüme geliyor nefesim daralıyor sonuçta abim ölmüş benden daha kıymetliydi benim gözümde lan o benim